Page images
PDF
EPUB

L

IN PRODITIONEM BOMBARDICAM.

OUM simul in regem nuper satrapasque Britannos
Ausus es infandum, perfide Fauxe, nefas,
Fallor? An et mitis voluisti ex parte videri,
Et pensare mala cum pietate scelus?
Scilicet hos alti missurus ad atria coli,
Sulphureo curru, flammivolisque rotis:
Qualiter ille, feris caput inviolabile Parcis,
Liquit Iördanios turbine raptus agros.

II.

IN EANDEM.

SICCINE tentasti cœlo donasse Iäcobum,
Quæ septemgemino Bellua monte lates?
Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce, precor, donis insidiosa tuis.

Ille quidem sine te consortia serus adivit
Astra, nec inferni pulveris usus ope.
Sic potius fœdos in cœlum pelle cucullos,
Et quot habet brutos Roma profana Deos:
Namque hac aut alia nisi quemque adjuveris arte,
Crede mihi, cœli vix bene scandet iter.

III.

IN EANDEM.

PURGATOREM animæ derisit Täcobus ignem,
Et sine quo superum non adeunda domus.
Frenduit hoc trina monstrum Latiale corona,
Movit et horrificum cornua dena minax.

Et nec inultus, ait, temnes mea sacra, Britanne:
Supplicium spreta relligione dabis.

Et si stelligeras unquam penetraveris arces,
Non nisi per flammas triste patebit iter.
O quam funesto cecinisti proxima vero,
Verbaque ponderibus vix caritura suis!
Nam prope Tartareo sublime rotatus ab igni,
Ibat ad æthereas, umbra perusta, plagas.

IV.

IN EANDEM.

QUEM modo Roma suis devoverat impia diris,
Et styge damnarat, Tænarioque sinu;
Hunc, vice mutata, jam tollere gestit ad astra,
Et cupit ad superos evehere usque Deos.

V.

IN INVENTOREM BOMBARDE.

IAPETIONIDEM laudavit cæca vetustas,
Qui tulit ætheream solis ab axe facem;
At mihi major erit, qui lurida creditur arma,
Et trifidum fulmen surripuisse Jovi.

VI.

AD LEONORAM ROME CANENTEM.

ANGELUS unicuiqué suus, sic credite gentes,
Obtigit æthereis ales ab ordinibus.
Quid mirum, Leonora, tibi si gloria major?
Nam tua præsentem vox sonat ipsa Deum.
Aut Deus, aut vacui certe mens tertia cœli
Per tua secreto guttura serpit agens;
Serpit agens, facilisque docet mortalia corda
Sensim immortali assuescere posse sono.

Quod si cuncta quidem Deus est, per cunctaque fusus,
In te una loquitur, cætera mutus habet.

VIL.

AD EANDEM.

ALTERA Torquatum cepit Leonora poetam,
Cujus ab insano cessit amore furens.
Ah miser ille tuo quanto felicius ævo
Perditus, et propter te, Leonora, fcret!
Et te Pieria sensisset voce canentem
Aurea maternæ fila movere lyræ:
Quamvis Dircæo torsisset lumina Pentheo
Sævior, aut totus desipuisset iners,
Tu tamen errantes cæca vertigine sensus
Voce eadem poteras composuisse tua;
Et poteras, ægro spirans sub corde, quietem
Flexanimo cantu restituisse sibi.

VIII.

AD EANDEM.

CREDULA quid liquidam Sirena, Neapoli, jactas,
Claraque Parthenopes fana Achelöiados;
Littoreamque tua defunctam Naida ripa,
Corpora Chalcidico sacra dedisse rogo?
Illa quidem vivitque, et amcena Tibridis unda
Mutavit rauci murmura Pausilipi.

Illic Romulidum studiis ornata secundis,
Atque homines cantu detinet atque Deos.

IX.

IN SALMASII HUNDREDAM.

QUIS expedivit Salmasio suam Hundredam,
Picamque docuit verba nostra conari?
Magister artis venter, et Jacobei

Centum exulantis viscera marsupii regis.

Quod si dolosi spes refulserit nummi,

Ipse, Antichristi qui modo primatum Pape
Minatus uno est dissipare sufflatu,

Cantabit ultro Cardinalitium melos.

[graphic]

MILTON MEETING LEONORA BARONI AT CARDINAL BA JERINI'S HOUSE.-P. 550.

« PreviousContinue »