rit; at circum flammantia lumina torquens, in erectum spargit sua tela per orbes 195 , et pronos nunquam collimat ad ictus: entes ardere sacræ, formæque deorum. quoque in his, nec me fallit spes lubrica, Damon, que in his certe es, nam quo tua dulcis abiret que simplicitas, nam quo tua candida virtus? Lethæo fas quæsivisse sub orco, oi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultra, cul lacrymæ; purum colit æthera Damon, a purus habet, pluvium pede reppulit arcum; nque animas inter, divosque perennes, 205 eos haurit latices, et gaudia potat cro. Quin tu, cœli post jura recepta, ades, placidusque fave quicunque vocaris, noster eris Damon, sive æquior audis us, quo te divino nomine cuncti læ norint, sylvisque vocabere Damon. tibi purpureus pudor, et sine labe juventus fuit, quod nulla tori libata voluptas, 210 versicoloribus alis] Eurip. Hippol. 1270, Cupid is TоIKIλÓTTEρOG. See too Aristoph. Av. 249. JAN. 23, 1646. AD JOANNEM ROUSIUM OXONIENSIS DEMIE BIBLIOTHECARIUM.* De libro Poematum amisso, quem ille sibi denuo tulabat, ut cum aliis nostris in Bibliotheca public ret, Ode. STROPHE I. GEMELLE cultu simplici gaudens liber, Munditieque nitens non operosa; Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ ; This ode, in Milton's own hand writing, on one paper, is inserted between the Latin and English p a copy which he sent to Rouse, and which is now in leian M. 168, Art. 8vo. Another small volume, co some of his prose tracts, with an inscription to J. F Milton's hand writing, is in the same library. F. See some observations on the structure of this Ode mons's Life, p. 281, ed. second. 2 Fronde] Fronte' is perhaps a better reading. te, parve liber, quis te fratribus uxit reliquis dolo? tu missus ab urbe, jugiter obsecrante amico, re tendebas iter esis ad incunabula Jei patris, es ubi limpidi lum, thyasusque sacer, ▪ quis deus, aut editus deo, benc totis finibus Angligenum; Quin tu, libelle, nuntii licet mala Fide, vel oscitantia, Semel erraveris agmine fratrum, Seu quis te teneat specus, Seu qua te latebra, forsan unde vili Spes nova fulget, posse profundam STROPHE III. Nam te Rousius sui Optat peculi, numeroque justo Voluit reponi, quibus et ipse præsidet Quam cui præfuit Iön, Clarus Erechtheides, 56 Ion] See the Ion of Euripides, 185, seq. 1146, seq. Warton. quam egregiam tu quoque sortem us abis, dextri prece sollicitatus amici. legeris inter alta nomina orum, Graiæ simul et Latinæ qua gentis lumina, et verum decus. EPODOS. tandem, haud vacui mei labores, quid hoc sterile fudit ingenium, sero placidam sperare jubeo unctam invidia requiem, sedesque beatas, bonus Hermes, 70 75 |