Vidimus arridentem operofo ex ære poetam.
Nec fatis hoc vifum eft in utrumque,& nec pia ceffant
Officia in tumulo, cupis integros rapere Orco,
Quà potes, atque avidas Parcarum eludere leges:
Amborum genus, & varia fub forte peractam 20
Defcribis vitam, morefque, & dona Minervæ;
Amulus illius Mycalen qui natus ad altam
Rettulit Æolii vitam facundus Homeri.
Ergo ego te Cliûs & magni nomine Phœbi,
Manfe pater, jubeo longum falvere per ævum 25
Miffus Hyperboreo juvenis peregrinus ab axe.
Nec tu longinquam bonus afpernabere Musam,
Quæ nuper gelidâ vix enutrita fub Arcto
Imprudens Italas aufa eft volitare per urbes.
Nos etiam in noftro modulantes flumine cygnos 30
Credimus obfcuras noctis fenfiffe per umbras,
Quà Thamefis late puris argenteus urnis
Oceani glaucos perfundit gurgite crines.
Quin & in has quondam pervenit Tityrus oras.
Sed neque nos genus incultum,nec inutile Phoebo, 35
Quà plaga fepteno mundi fulcata Trione
Brumalem patitur longâ fub nocte Boöten.
Nos etiam colimus Phoebum, nos munera Phoebo
Flaventes fpicas, & lutea mala caniftris,
Halantemque crocum (perhibet nifi vana vetuftas)
Mifimus, & le&tas Druidum de gente choreas. 41
(Gens Druides antiqua facris operata deorum
Heroum laudes imitandaque gefta canebant)
Hinc quoties fefto cingunt altaria cantu
Delo in herbosâ Graix de more puellæ
Carminibus lætis memorant Corinëida Loxo,
Fatidicamque Upin, cum flavicomâ Hecaërge,
Nuda Caledonio variatas pectora fuco.
Fortunate fenex, ergo quacunque per orbem
Torquati decus, & nomen celebrabitur ingens, 50

Clara

Ee 3

45

Claraque perpetui fuccrefcet fama Marini,
Tu quoque in ora frequens venies plaufumque viro-
Et parili carpes iter immortale volatu.
[rum,
Dicetur tum fponte tuos habitaffe penates
Cynthius, & famulas veniffe ad limina Mufas: 55
At non fponte domum tamen idem, & regis adivit
Rura Pheretiadæ cœló fugitivus Apollo;
Ille licet magnum Alciden füfceperat hofpes;
Tantùm ubi clamofos placuit vitare bubulcos,
Nobile manfueti ceffit Chironis in antrum,
Irriguos inter faltus frondofaque tecta
Peneium prope rivum: ibi fæpe fub ilice nigrâ
Ad citharæ ftrepitum blandâ prece victus amici
Exilii duros lenibat voce labores.

60

༡༠

Tum neque ripa fuo, baráthro nec fixa fub imo 69
Saxa ftetere loco, nutat Trachinia rupes,
Nec fentit folitas, immania pondera, filvas,
Emotæque fuis properant de collibus orni,
Mulcenturque novo maculofi carmine lynces.
Diis dilecte fenex, te Jupiter æquus oportet
Nafcentem, & miti luftrarit lumine Phoebus,
Atlantifque nepos; neque enim nifi charus ab ortu
Diis fuperis poterit magno faviffe poetæ.
Hinc longæva tibi lento fub flore fenectus
Vernat, & fonios lucratur vivida fufos,
Nondum deciduos fervans tibi frontis honores,
Ingeniumque vigens, & adultum mentis acumen.
O mihi fi mea fors talem concedat amicum
Phobos decoraffe viros qui tam bene nôrit,
Si quando indigenas revocabo in carmina reges, 80
Arturumque etiam fub terris bella moventem ;
Aut dicam invictæ fociali fœdere menfæ
Magnanimos Heroas, & (O modo spiritus adfit)
Frangam Saxonicas Britonum fub Marte phalanges.
Tandera ubi non tacitæ permenfus tempora vitæ, 85
Anno-

75

Annorumque fatur cineri fua jura relinquam,
Ille mihi lecto madidis aftaret ocellis,
Aftanti fat erit fi dicam fim tibi curæ ;
Ille meos artus liventi morte folutos
Curaret parva componi molliter urna.
Forfitan & noftros ducat de marmore vultus,
Nectens aut Paphia myrti aut Parnaffide lauri
Fronde comas, at ego fecura pace quiefcam.
Tum quoque, fi qua fides, fi præmia certa bonorum,
Ipfe ego calicolûm femotus in æthera divûm, 95
Quò labor & mens pura vehunt, atque ignea virtus,
Secreti hæc aliqua mundi de parte videbo
(Quantum fata finunt) & tota mente ferenùm
Ridens purpureo fuffundar lumine vultus,
Et fimul æthereo plaudam mihi lætus Olympo, 100

90

EPI

EPITAPHIUM DAMONIS.

ARGUMENTUM.

Thyrfis & Damon ejusdem viciniæ paftores, eadem ftudia fequuti à pueritiâ amici erant, ut qui plurimum. Thyrfis animi causâ profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reverfus, & rem ita effe comperto, fe, fuamque folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfonâ hîc intelligitur Carolus Deodatus ex urbe Hetruriæ Luca paterno genere oriundus, cætera Anglus; ingenio, doctrinâ, clariffimifque cæteris virtutibus, dum vivṛet, juvenis egregius.

vos & Daphnin & Hy

5

Et plorata diu meminiftis fata Bionis) [lan, Dicite Sicelicum Thamelina per oppida carmen: Quas mifer effudit voces, quæ murmura Thyrsis, Et quibus affiduis exercuit antra querelis, Fluminaque, fontefque vagos, nemorumque receffus, Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam Luctibus exemit noctem loca fola pererrans. Et jam bis viridi furgebat culmus arifta, Et totidem flavas numerabant horrea messes, Ex quo fumma dies tulerat Damona fub umbras, Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum Dulcis amor Mufæ Thufca retinebat in urbe. Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti Cura vocat, fimul affuetâ feditque sub ulmo,

15

Tum

10

Tum verò amiffum tum denique fentit amicum,
Cœpit & immenfum fic exonerare dolorem.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo,
Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! zo
Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus
Ibit, & obfcuris numero fociabitur umbris?
At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ,
Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen,
Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit,
Indeplorato non comminuere fepulchro,
Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit
Inter paftores: Illi tibi vota fecundo
Solvere poft Daphnin, poft Daphnin dicere laudes
Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit:
Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque,
Palladiáfque artes, fociúmque habuiffe canorum,

30

Ite domum impafti,domino jam non vacat, agni. 35
Hæc tibi certa manent, tibi erunt hæc præmia Damon,
At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus
Hærebit lateri comes, ut tú fæpe folebas
Frigoribus duris, & per loca foeta pruinis,
Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis ? 49
Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones,
Aut avidos terrere lupos præfepibus altis;
Quis fando fopire diem, cantuque folebit?

45

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Pectora cui credam? quis me lenire docebit
Mordaces curas, quis longam fallere noctem
Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni
Molle pyrum, & nucibus ftrepitat focus, at malus au-
Mifcet cuncta foris, & defuper intonat ulmo? [fter