Page images
PDF
EPUB

Tamen feorsus extat ad morem unius,
Et, mira, certo ftringitur fpatio loci;
Seu fempiternus ille fiderum comes
Coeli pererrat ordines decemplicis,
Citimúmve terris incolit lune globum:
Sive inter animas corpus adituras fedens
Obliviofas torpet ad Lethes aquas:
Sive in remotâ forte terrarum plaga
Incedit ingens hominis archetypus gigas,
Et diis tremendus erigit celfum caput
Atlante major portitore fiderum.
Non cui profundum cæcitas lumen dedit
Dircæus augur vidit hunc alto finu;
Non hunc filenti nocte Pleiones nepos
Vatum fagaci præpes oftendit choro;
Non hunc facerdos novit Affyrius, licet
Longos vetufti commemoret atavos Nini,
Prifcumque Belon, inclytumque Ofiridem.
Non ille trino gloriofus nomine

Ter magnus Hermes (ut fit arcani sciens)
Talem reliquit Ifidis cultoribus.

At tu perenne ruris Academi decus

(Hæc monftra fi tu primus induxti fcholis) Jam jam poetas urbis exules tuæ Revocabis, ipfe fabulator maximus,

Aut inftitutor ipfe migrabis foras.

N

Ad Patrem.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

UNC mea Pierios cupiam per pectora fontes Irriguas torquere vias, totumque per ora Volvere laxatum gemino de vertice rivum; Ut tenues oblita fonos audacibus alis Surgat in officium venerandi Mufa parentis. Hoc utcunque tibi gratum pater optime carmen Exiguum meditatur opus, nec novimus ipfi

5

Aptiùs

ΤΟ

[ocr errors]

Aptiùs à nobis quæ poffint munera donis
Refpondere tuis, quamvis nec maxima poffint
Refpondere tuis, nedum ut par gratia donis
Effe queat, vacuis quæ redditur arida verbis.
Sed tamen hæc noftros oftendit pagina cenfus,
Et quod habemus opum chartâ numeravimus istâ,
Quæ mihi funt nullæ, nifi quas dedit aurea Clio,
Quas mihi femoto fomni peperere
fub antro,
Et nemoris laureta facri Parnaffides umbræ.
Nec tu vatis opus divinum defpice carmen,
Quo nihil æthercos ortus, & femina coeli,
Nil magis humanam commendat origine mentem,
Sancta Promethéæ retinens veftigia flammæ.
Carmen amant fuperi, tremebundaque Tartara car-
Ima ciere valet, divofque ligare profundos,
Et triplici duros Manes adamante coercet.
Carmine fepofiti retegunt arcana futuri

20

[men

31

Phœbades, & tremulæ pallentes ora Sibyllæ; 25
Carmina facrificus follennes pangit ad aras,
Aurea feu fternit motantem cornua taurum;
Seu cùm fata fagax fumantibus abdita fibris
Confulit, & tepidis Parcam fcrutatur in extis.
Nos etiam patrium tunc cum repetemus Olympum,
Æternæque moræ ftabunt immobilis ævi,
Ibimus auratis per cœli templa coronis,
Dulcia fuaviloquo fociantes carmina plectro,
Aftra quibus, geminique poli convexa sonabunt.
Spiritus & rapidos qui circinat igneus orbes,
Nunc quoque fidereis intercinit ipfe choreis
Immortale melos, & inenarrabile carmen;
Torrida dum rutilus compefcit fibila ferpens,
Demiffoque ferox gladio manfuefcit Orion;
Stellarum nec fentit onus Maurufius Atlas.
Carmina regales epulas ornare folebant,
Cum nondum luxus, vaftæque immenfa vorago

35

40

Nota

Nota gulæ, & modico fpumabat cœna Lyxo.
Tum de more fedens festa ad convivia vates

45

fculeâ intonfos redimitus ab arbore crines, Heroumque actus, imitandaque gefta canebat, Et chaos, & pofiti latè fundamina mundi, Reptantefque deos, & alentes numina glandes, Et nondum Etneo quæfitum fulmen ab antro. Denique quid vocis modulamen inane juvabit, 50 Verborum fenfufque vacans, numerique loquacis? Silveftres decet ifte choros, non Orphea cantus, Qui tenuit fluvios & quercubus addidit aures Carmine, non citharâ, fimulachraque functa canendo Compulit in lacrymas; habet has à carmine laudes.

60

Nec tu perge precor facras contemnere Mufas, 56 Nec vanas inopefque puta, quarum ipfe peritus Munere, mille fonos numeros componis ad aptos, Millibus & vocem modulis variare canoram Doctus, Arionii meritò fis nominis hæres. Nunc tibi quid mirum, fi me genuiffe poëtam Contigerit, charo fi tam prope fanguine juncti Cognatas artes, ftudiumque affine sequamur ? Ipfe volens Phoebus fe difpertire duobus, Altera dona mihi, dedit altera dona parenti, 65 Dividuumque Deum genitorque puerque tenemus. Tu tamen ut fimules teneras odiffe Camoenas, Non odiffe reor, neque enim, pater, ire jubebas Quà via lata patet, quà pronior area lucri, Certaque condendi fulget fpes aurea nummi : Nec rapis ad leges, malè cuftoditaque gentis Jura, nec infulis damnas clamoribus aures. Sed magis excultam cupiens ditefcere mentem, Me procul urbano ftrepitu, feceffibus altis Abdu&tum Aonie jucunda per otia ripe Phoebeo lateri comitem finis ire beatum. Oth:ium chari taceo commune parentis,

70

75

Me

85

Me pofcunt majora, tuo pater optime fumptu
Cùm mihi Romulea patuit facundia linguæ,
Et Latii veneres, & quæ Jovis ora decebant
Grandia magniloquis elata vocabula Graiis,
Addere fuafifti quos jactat Gallia flores,
Et quam degeneri novus Italus ore loquelam
Fundit, barbaricos teftatus voce tumultus,
Quæque Palaeftinus loquitur mysteria vates.
Denique quicquid habet coelum, fubjectaque colo
Terra parens, terræque & cœlo interfluus aer,
Quicquid & unda tegit, pontique agitabile marmor,
Per te noffe licet, per te, fi noffe libebit,
Dimotáque venit spectanda fcientia nube,
Nudaque confpicuos inclinat ad ofcula vultus,
Ni fugiffe velim, ni fit libaffe moleftum.

I

[ocr errors]

95

100

nunc, confer opes quifquis malefanus avitaş Auftriaci gazas, Peruanaque regna præoptas. Quæ potuit majora pater tribuiffe, vel ipfe Jupiter, excepto, donâffet ut omnia, cœlo? Non potiora dedit, quamvis & tuta fuiffent, Publica qui juveni commifit lumina nato Atque Hyperionios curius, & fræna diei, Et circum undantem radiatâ luce tiaram. Ergo ego jam dosta pars quamlibet ima catervæ Victrices hederas inter, laurofque fedebo, Jamque nec obfcurus populo mifccbor inerti, Vitabuntque oculos veftigia noftra profanos. Efte procul vigiles curæ, procul effe querela, os Invidiæque acies tranfverfo tortilis hirquo, Sæva nec anguiferos extende calumnia rictus; In me trifte nihil fœdiffima turba potestis, Nec veftri fum juris ego; fecuraque tutus Pectora, vipereo gradiar fublimis ab iðlu.

110

At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti Poffe referre datur, nec dona rependere factis,

Sit memorâsse satis, repetitaque munera grato
Percenfere animo, fidæque reponere menti.
Et vos, O noftri, juvenilia carmina, lufus, 115
Si modo perpetuos fperare audebitis annos,
Et domini fupereffe rogo, lucemque tueri,
Nec fpiffo rapient oblivia nigra fub Orco,
Forfitan has laudes, decantatumque parentis
Nomen, ad exemplum, fero fervabitis zvo.

PSAL. CXIV.

120

5

[ocr errors]

· Σραήλ, ὅτι παιδὲς ὅτ' ἀγλαὰ φύλ' Ιακώβα
Αιγύπλιον λίπε δῆμον, απεχθέα, βαρβαρόφωνον,
Δὴ τότε μένον ἔην ὅσιον γένο υἷες Ιέδα.
Εν δὲ θεὸς λαοῖσι μέγα κρείων βασίλευεν.
Εἶδε καὶ ἐντροπάδην φύγαδ' ἐξξωησε θάλασσα
Κύματι εἰλυμένη ῥοθίῳ, ὁδ' ας ἐσυφελίχθη
Ιρὸς Ιορδάνης ποτὶ ἀργυροειδέα πηγήν.
Εκ δ' όρεα (καρθμοισιν απειρέσια κλονέοντο,
Ως κριός (φριγόωνες ευτραφερῷ ἐν ἀλων.
Βαιότεραι δ ̓ ἅμα πάσαι ανασκίρτησαν ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ Εὐριξης φίλῃ ὑπὸ μητέρι ἄρνες.
Τίπλε (γ' αίναι θάλασσα πέλως φυγαδ' ἐξρώησας
Κύμαλι εἰλυμένη ροθίῳ; τὶ δ ̓ ἂς ἐσυφελίχθης
Ιρὸς Ιορδάνη ποτὶ ἀργυροειδέα πηγὴν ;
Τιπλ ̓ ὄρια (καρθμοισιν ἀπειρέσια κλονέεσθε
Ως κριὰς (φριγόωνης ευτραφεςῶ ἐν ἀλων ;
Βαιοτέραι τί δ' ἀρ ὑμμές ανασκίρτησατ ̓ ἐρίπναι,
Οἷα παραὶ Σύριγγι φίλη ὑπὸ μητέρι αρνες,
Σείεο γαῖα τρέυσα θεὸν μεγαλ ̓ ἐκτυπέονα
Γαῖα θεὸν τρείεσ ̓ ὕπατον (έβας Ἰσσακίδαο,
*Ος τε καὶ ἐκ (πιλάδων ποταμὸς χέε μορμύρουλα
Κρήνηντ' αέναον πέτρης ἀπὸ δακρυοέσσης.
E ¢

15

20

« PreviousContinue »