20

Hoc contra muniffe nefas, & Temporis ifto
Exemiffe malo, gyrofque dediffe perennes ?
Ergo erit ut quandoque fono dilapfa tremendo
Convexi tabulata ruant, atque obvius ictu
Stridat uterque polus, fuperâque ut Olympius aulâ
Decidat, horribilifque retectâ Gorgone Pallas;
Qualis in geam proles Junonia Lemnon
Deturbata facro cecidit de limine cœli ?

Tu quoque Phoebe tui cafus imitabere nati
Præcipiti curru, fubitâque ferere ruinâ
Pronus, & extin&tâ fumabit lampade Nereus,
Et dabit attonito feralia fibila ponto.
Tunc etiam aërei divulfis fedibus Hæmi
Diffultabit apex, imoque allisa barathro
Terrebunt Stygium dejecta Ceraunia Ditem,
In fuperos quibus ufus erat, fraternaque bella.
At pater omnipotens fundatis fortius aftris
Confuluit rerum fummæ, certoque peregit
Pondere fatorum lances, atque ordine fummo
Singula perpetuum juffit fervare tenorem.
Volvitur hinc lapfu mundi rota prima diurno;
Raptat & ambitos fociâ vertigine cœlos.
Tardior haud folito Saturnus, & acer ut olim
Fulmineum rutilat cristatâ caffide Mavors.
Floridus æternùm Phoebus juvenile corufcat,
Nec fovet effœtas loca per declivia terras
Devexo temone Deus; fed femper amicâ
Luce potens eadem currit per figna rotarum.
Surgit odoratis pariter formofus ab Indis
Ethereum pecus albenti qui cogit Olympo
Mane vocans, & ferus agens in pafcua cœli,
Temporis & gemino difpertit regna colore.
Fulget, obitque vices alterno Delia cornu,
Cæruleumque ignem paribus complectitur ulnis. 50
Nec variant elementa fidem, folitoque fragore

Lu

25

39

35

40

45

Lurida perculfas jaculantur fulmina rupes.
Nec per inane furit leviori murmure Corus,
Stringit & armiferos æquali horrore Gelonos
Trux Aquilo,fpiratque hyemem,nimbofque volutat.
Utque folet, Siculi diverberat ima Pelori 56
Rex maris, & raucâ circumftrepit æquora conchâ
Oceani Tubicen, nec vaftâ mole minorem
Ægeona ferunt dorfo Balearica cete.
Sed neque Terra tibi fæcli vigor ille vetusti
Prifcus abeft, fervatque fuum Narciffus odorem,
Et
puer ille fuum tenet & puer ille decorem
Phoebe tuufque & Cypri tuus, nec ditior olim
Terra datum fceleri celavit montibus aurum
Confcia, vel fub aquis gemmas. Sic denique in ævum
Jbit cunctarum feries juftiffima rerum,
Donec flamma orbem populabitur ultima, latè
Circumplexa polos, & vafti culmina cœli;
Ingentique rogo flagrabit machina mundi.

66

De Idea Platonica quemadmodum Aristoteles intellexit.

D

Içite facrorum præfides nemorum deæ,
Tuque O noveni perbeata numinis
Memoria mater, quæque in immenfo procul
Antro recumbis otiofa Æternitas,
Monumenta fervans, & ratas leges Jovis,
Coelique faftos atque ephemeridas Deûm,
Quis ille primus cujus ex imagine
Natura folers finxit humanum genus,
Æternus, incorruptus, æquævus polo,
Unufque & univerfus, exemplar Dei?
Haud ille Palladis gemellus innubæ
Interna proles infidet menti Jovis;
Sed quamlibet natura fit communior,

60

5

10

Tamen

Tamen feorsus extat ad morem unius,
Et, mira, certo ftringitur fpatio loci;
Seu fempiternus ille fiderum comes
Coeli pererrat ordines decemplicis,
Citimúmve terris incolit lune globum:
Sive inter animas corpus adituras fedens
Obliviofas torpet ad Lethes aquas:
Sive in remotâ forte terrarum plaga
Incedit ingens hominis archetypus gigas,
Et diis tremendus erigit celfum caput
Atlante major portitore fiderum.
Non cui profundum cæcitas lumen dedit
Dircæus augur vidit hunc alto finu;
Non hunc filenti nocte Pleiones nepos
Vatum fagaci præpes oftendit choro;
Nón hunc facerdos novit Affyrius, licet
Longos vetufti commemoret atavos Nini,
Prifcumque Belon, inclytumque Ofiridem.
Non ille trino gloriofus nomine
Ter magnus Hermes (ut fit arcani fciens)
Talem reliquit Ifidis cultoribus.
At tu perenne ruris Academi decus
(Hæc monftra fi tu primus induxti scholis)
Jam jam poetas urbis exules tuæ
Revocabis, ipfe fabulator maximus,
Aut inftitutor ipfe migrabis foras.

Ad Patrem.

N

JUNC mea Pierios cupiam per pectora fontes Irriguas torquere vias, totumque per ora Volvere laxatum gemino de vertice rivum; Ut tenues oblita fonos audacibus alis Surgat in officium venerandi Mufa parentis. Hoc utcunque tibi gratum pater optime carmen Exiguum meditatur opus, nec novimus ipfi

Aptiùs

*5

25

39

35

5

Aptiùs à nobis quæ poffint munera donis
Refpondere tuis, quamvis nec maxima poffint
Refpondere tuis, nedum ut par gratia donis
Effe queat, vacuis quæ redditur arida verbis.
Sed tamen hæc noftros oftendit pagina cenfus,
Et quod habemus opum chartâ numeravimus iftâ,
Quæ mihi funt nullæ, nifi quas dedit aurea Clio,
Quas mihi femoto fomni peperere fub antro, IS
Et nemoris laureta facri Parnaffides umbræ.

ΤΟ

20

Nec tu vatis opus divinum defpice carmen,
Quo nihil æthereos ortus, & femina coeli,
Nil magis humanam commendat origine mentem,
Sancta Promethéæ retinens vestigia flammæ.
Carmen amant fuperi, tremebundaque Tartara car-
Ima ciere valet, divofque ligare profundos, (mea
Et triplici duros Manes adamante coercet.
Carmine fepofiti retegunt arcana futuri
Phoebades, & tremulæ pallentes ora Sibyllæ; 25
Carmina facrificus follennes pangit ad aras,
Aurea feu fternit motantem cornua taurum;
Seu cùm fata fagax fumantibus abdita fibris
Confulit, & tepidis Parcam fcrutatur in extis.
Nos etiam patrium tunc cum repetemus Olympum,
Æternæque moræ ftabunt immobilis ævi,
Ibimus auratis per coeli templa coronis,
Dulcia fuaviloquo fociantes carmina plectro,
Aftra quibus, geminique poli convexa fonabunt.
Spiritus & rapidos qui circinat igneus orbes,
Nunc quoque fidereis intercinit ipfe choreis
Immortale melos, & inenarrabile carmen;
Torrida dum rutilus compefcit fibila ferpens,
Demiffoque ferox gladio manfuefcit Orion;
Stellarum nec fentit onus Maurufius Atlas...
Carmina regales epulas ornare folebant,
Cum nondum luxus, vaftæque immenfa vorago

Nota

31

35

40

Nota gulæ, & modico fpumabat cona Lyxo.
Tum de more fedens fefta ad convivia vates
fculeâ intonfos redimitus ab arbore crines,
Heroumque actus, imitandaque gefta canebat,
Et chaos, & pofiti latè fundamina mundi,
Reptantefque deos, & alentes numina glandes,
Et nondum Etneo quæfitum fulmen ab antro.
Denique quid vocis modulamen inane juvabit, 50
Verborum fenfufque vacans, numerique loquacis?
Silveftres decet ifte choros, non Orphea cantus,
Qui tenuit fluvios & quercubus addidit aures
Carmine, non citharâ, fimulachraque functa canendo
Compulit in lacrymas; habet has à carmine laudes.

60

Nec tu perge precor facras contemnere Mufas, 56 Nec vanas inopefque puta, quarum ipfe peritus Munere, mille fonos numeros componis ad aptos, Millibus & vocem modulis variare canoram Doctus, Arionii meritò fis nominis hæres. Nunc tibi quid mirum, fi me genuiffe poëtam Contigerit, charo fi tam propè fanguine juncti Cognatas artes, ftudiumque affine fequamur? Ipfe volens Phoebus fe difpertire duobus, Altera dona mihi, dedit altera dona parenti, 65 Dividuumque Deum genitorque puerque tenemus. -Tu tamen ut fimules teneras odiffe Camoenas, Non odiffe reor, neque enim, pater, ire jubebas Quà via lata patet, quà pronior area lucri, Certaque condendi fulget fpes aurea numini : Nec rapis ad leges, malè cuftoditaque gentis Jura, nec infulfis damnas clamoribus aures. Sed magis excultam cupiens ditefcere mentem, Me procul urbano ftrepitu, feceffibus altis Abdustum Aonie jucunda per otia ripë Phoebeo lateri comitem finis ire beatum. Othcium chari taceo commune parentis,

45

70

75

Me