Ille Sionææ qui tot fub mœnibus arcis
Affyrios fudit nocte filente viros;

Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras 119 Mifit ab antiquis prifca Damafcus agris, Terruit & denfas pavido cum rege cohortes,

Aere dum vacuo buccina clara fonat, Cornea pulvereum dum verberat ungula campum, Currus arenofam dum quatit actus humum, 120 Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentûm,

Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virûm. Et tu (quod fupereft miferis) fperare memento, Et tua magnanimo pectore vince mala; Nec dubites quandoque frui melioribus annis, 125 Atque iterum patrios poffe videre lares.

ELEGIA QUINTA, Anno Ætatis 20.

In adventum veris.

N fe perpetuo Tempus revolubile gyro

vere tepente novos;

Induiturque brevem Tellus reparata juventam,
Jamque foluta gelu dulce virefcit humus.
Falloran & nobis redeunt in carmina vires,
Ingeniumque mihi munere veris adeft ?
Munere veris adeft, iterumque vigefcit ab illo

(Quis putet) atque aliquod jam fibi pofcit opus.
Caftalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat,
Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt ;
Concitaque arcano fervent mihi pectora motu,
Et furor, & fonitus me facer intùs agit.
Delius ipfe venit, video Penëide lauro

Implicitos crines, Delius ipfe venit.
Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua coeli,
Perque vagas nubes corpore liber eo;

5

10

15

Perque

Perque umbras, perque antra feror penetralia vatum,
Et mihi fana patent interiora Deûm;
Intuiturque animus toto quid agatur Olympo,
Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos.
Quid tam grande fonat distento spiritus ore ?
Quid parit hæc rabies, quid facer ifte furor?
Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo ;
Profuerint ifto reddita dona modo.
Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis
Inftituis modulos, dum filet omne nemus :
Urbe ego, tu fylvâ fimul incipiamus utrique,
Et fimul adventum veris uterque canat.
Veris io rediere vices, celebremus honores

25

Veris, & hoc fubeat Mufa* perennis opus. Jam fol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva, Flectit ad Aretoas aurea lora plagas. Eft breve noctis iter, brevis eft mora noctis opacæ, Horrida cum tenebris exulat illa fuis. Jamque Lycaonius plauftrum cœlefte Bootes Non longâ fequitur feffus ut ante viâ; Nunc etiam folitas circum Jovis atria toto Excubias agitant fidera rara polo. Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte receffit, Neve Giganteum Dii timuere fcelus. Forte aliquis fcopuli recubans in vertice pastor, Rofcida cum primo fole rubefcit humus, Hac, ait, hac certè caruifti nocte puellâ

Phoebe tuâ, celeres quæ retineret equos. Læta fuas repetit fylvas, pharetramque refumit 45 Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas, Et tenues ponens radios gaudere videtur Officium fieri tam breve fratris ope. Defere, Phoebus ait, thalamos Aurora feniles, Quid juvat effœto procubuiffe toro?

* quotannis. Edit. 1645.

20

30

35

40

༨༠

Te

Te manet Æolides viridi venator in herba,
Surge, tuos ignes altus Hymettus habet.
Flava verecundo dea crimen in ore fatetur,

55

Et matutinos ocius urget equos. Exuit invifam Tellus rediviva fenectam, Et cupit amplexus Phœbe fubire tuos ; Et cupit, & digna eft, quid enim formofius illâ, Pandit ut omniferos luxuriofa finus, Atque Arabum fpirat messes, & ab ore venusto Mitia cum Paphiis fundit amoma rofis! Ecce coronatur facro frons ardua luco,

Cingit ut Idæam pinea turris Opim; Et vario madidos intexit flore capillos,

Floribus & vifa eft poffe placere fuis. Floribus effufos ut erat redimita capillos

Tenario placuit diva Sicana Deo.
Afpice Phoebe tibi faciles hortantur amores,
Mellitafque movent flamina verna preces.
Cinnameâ Zephyrus leve plaudit odorifer alâ,
Blanditiafque tibi ferre videntur aves.
Nec fine dote tuos temeraria quærit amores
Terra, nec optatos pofcit egena toros,
Alma falutiferum medicos tibi gramen in ufus
Præbet, & hinc titulos adjuvat ipfa tuos.
Quòd fi te pretium, fi te fulgentia tangunt

60

65

70

75

Munera, (muneribus fæpe coemptus Amor)
Illa tibi oftentat quafcunque fub æquore vasto,
Et fuperinjectis montibus abdit opes.
Ah quoties cum tu clivofo feffus Olympo
In vefpertinas præcipitaris aquas,
Cur te, inquit, curfu languentem Phoebe diurno
Hefperiis recipit Cærula mater aquis?

Quid tibi cum Tethy! Quid cum Tarteffide lymphâ,
Dia quid immundo perluis ora falo?
Frigora Phoebe meâ melius captabis in umbrâ, 85
Huc ades, ardentes imbue rore comas.

Mol

80

Mollior egelidâ veniet tibi fomnus in herbâ,
Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Quáque jaces circum mulcebit lene fufurrans
Aura per humentes corpora fufa rofas.
Nec me (crede mihi) terrent Semelëia fata,
Nec Phaetonteo fumidus axis equo;
Cum tu Phoebe tuo fapientius uteris igni,

Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Sic Tellus lasciva fuos fufpirat amores;

Matris in exemplum cætera turba ruunt.
Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido,
Languentefque fovet folis ab igne faces.
Infonuere novis lethalia cornua nervis,

90

95

Trifte micant ferro tela corufca novo.
Jamque vel invictam tentat fuperaffe Dianam,
Quæque fedet facro Vesta pudica foco.
Ipfa fenefcentem reparat Venus annua formam,
Atque iterum tepido creditur orta mari.
Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes,
Littus io Hymen, & cava faxa fonant.
Cultior ille venit tunicâque decentior aptâ,
Puniceum redolet veftis odora crocum.
Egrediturque frequens ad amoeni gaudia veris
Virgineos auro cincta puella finus.
Votum eft cuique fuum, votum eft tamen omnibus
Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum. [unum,
Nunc quoque feptenâ modulatur arundine paftor,
Et fua quæ jungat carmina Phyllis habet.
Navita nocturno placat fua fidera cantu,

110

100

Delphinafque leves ad vada fumma vocát.
Jupiter ipfe alto cum conjuge ludit Olympo,
Convocat & famulos ad fua fefta Deos.
Nunc etiam Satyri cum fera crepufcula furgunt,
Pervolitant celeri florea rura choro,
Sylvanufque fuâ Cypariffi fronde revinctus,
Semicaperque Deus, femideufque caper.

115

120

Quæ

Quæque fub arboribus Dryades latuere vetuftis
Per juga, per folos expatiantur agros.
Per fata luxuriat fruticetaque Mænalius Pan, 125
Vix Cybele mater, vix fibi tuta Ceres ;
Atque aliquam cupidus prædatur Oreada Faunus,
Confulit in trepidos dum fibi nympha pedes,
Jamque latet, latitanfque cupit male tecta videri,
Et fugit, & fugiens pervelit ipfa capi.
Dii quoque non dubitant coelo præponere fylvas,
Et fua quifque fibi numina lucus habet,
Et fua quifque diu fibi numina lucus habeto,
Nec vos arborea dii precor ite domo.
Te referant miferis te Jupiter aurea terris

130

Sæcla, quid ad nimbos afpera tela redis? Tu faltem lentè rapidos age Phoebe jugales

Quà potes, & fenfim tempora veris eant ; Brumaque productas tardè ferat hifpida noctes, Ingruat & noftro ferior umbra polo.

135

ELEGIA SEXTA.

Ad Carolum Deodatum ruri commorantem, Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, & fua carmina excufari poftulaffet fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare se poffe affirmabat, hoc habuit refponfum.

MITTO tibi fanam non pleno ventre falutem,

Qua tu diftento fortè carere potes. At tua quid noftram prolectat Mufa camœnam, Nec finit optatas poffe fequi tenebras ? Carmine fcire velis quàm te redamemque colamque, Crede mihi vix hoc carmine fcire queas. Nam neque nofter amor modulis includitur arctis, Nec venit ad claudos integer ipfe pedes.

Quàm