Tunc memini clarique ducis, fratrifque verendi
Intempeftivis offa cremata rogis :
Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,
Flevit & amiffos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi digniffime Præsul,
Wintoniæque olim gloria magna tuæ ;
Delicui fletu, & trifti fic ore querebar,
Mors fera Tartareo diva fecunda Jovi,
Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque afflata tuo marcefcant lilia tabo,
Et crocus, & pulchræ Cypridi facra rosa,
Nec finis ut femper fluvio contermina quercus
Miretur lapfus prætereuntis aquæ ?
Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo
Evehitur pennis quamlibet augur avis,
Et quæ mille nigris errant animalia fylvis,
Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanti tibi cum fit conceffa potestas ;
Quid juvat humanâ tingere cæde manus ? Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,
Ut matutino cum juga fole rubent,
Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,
Veftitu nituit multicolore folum.
Non dea tam variis ornavit floribus hortos
Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.
B b
Semideamque animam fede fugâffe fuâ? Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo, Rofcidus acciduis Helperus exit aquis, Et Tarteffiaco fubmerferat æquore currum Phœbus, ab eoo littore menfus iter. Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos: Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro,
Heu nequit ingenium vifa referre meum. Illic puniceâ radiabant omnia luce,
Flumina vernantes lambunt argentea campos, 45
Ditior Hefperio flavet arena Tago.
Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,
Aura fub innumeris humida nata rofis,
Talis in extremis terræ Gangetidis oris
Luciferi regis fingitur effe domus.
Ipfe racimiferis dum denfas vitibus umbras
Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi fubito Præful Wintonius aftat,
Sidereum nitido fulfit in ore jubar;
Veftis ad auratos defluxit candida talos,
Infula divinum cinxerat alba caput.
Dumque fenex tali incedit venerandus amicu,
Intremuit læto florea terra fono.
Agmina gemmatis plaudunt coeleftia pennis,
Pura triumphali perfonat æthra tuba.
Quifque novum amplexu comitem cantuque falutat,
Hofque aliquis placido mifit ab ore fonos;
Nate veni, & patrii felix cape gaudia regni,
Semper ab hinc duro, nate, labore vaca.
Dixit, & aligera tetigerunt nablia turmæ,
60
At mihi cum tenebris aurea pulfa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos, Talia contingant somnia fæpe mihi.
ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18.
Ad Thomam Junium præceptorem fuum, apud mercatores Anglicos Hamburgæ agentes, Paltoris munere fungentem.
Urre per immenfum fubitò mea littera pontum,
Teutonicos læve per æquor agros;
Segnes rumpe moras, & nil, precor, obftet eunti,
Et feftinantis nil remoretur iter.
Ipfe ego Sicanio frænantem carcere ventos
Æolon, & virides follicitabo Deos,
Cæruleamque fuis comitatam Dorida Nymphis,
Ut tibi dent placidam per fua regna viam.
At tu, fi poteris, celeres tibi fume jugales,
Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri;
Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras
Gratus Eleufinâ miffus ab urbe puer.
Atque ubi Germanas flavere videbis arenas
10
Ditis ad Hamburgæ moenia flecte gradum, Dicitur occifo quæ ducere nomen ab Hamâ, Cimbrica quem fertur clava dediffe neci. Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore Præful Chrifticolas pafcere doctus oves; Ille quidem eft animæ plufquam pars altera noftræ, Dimidio vitæ vivere cogor ego.
20
Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti
Me faciunt aliâ parte carere mei !
Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium
Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat;
Quamque Stagirites genorofo magnus alumno, 25
Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi.
Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros
Myrmidonum regi, talis & ille mihi.
Primus ego Aonios illo præeunte receffus
Luftrabam, & bifidi facra vireta jugi,
Pieriofque haufi latices, Clioque favente,
Caftalio fparfi læta ter ora mero.
Flammeus at fignum ter viderat arietis Æthon,
Induxitque auro lanea terga novo,
Bifque novo terram fparfifti Chlori fenilem
Gramine, bifque tuas abstulit Auster opes:
Necdum ejus licuit mihilumina pafcere vultu,
Aut linguæ dulces aure bibiffe fonos.
Vade igitur, curfuque Eurum præverte fonorum,
Quàm fit opus monitis res docet, ipfa vides. 40
Bb 2
Inve
Invenies dulci cum conjuge fortè fedentem,
Mulcentem gremio pignora chara fuo,
Forfitan aut veterum prælarga volumina patrum
Versantem, aut veri biblia facra Dei,
Cæleftive animas faturantem rore tenellas,
Grande falutiferæ religionis opus.
Utque folet, multam fit dicere cura falutem,
Dicere quam decuit, fi modo adeffet, herum.
Hæc quoque paulum oculos in humum defixa mo
Verba verecundo fis memor ore loqui: [deftos
Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Mufis,
Mittit ab Angliaco littore fida manus.
Accipe finceram, quamvis fit fera, falutem;
Fiat & hoc ipfo gratior illa tibi.
Sera quidem, fed vera fuit, quam cafta recepit 55
Icaris à lento Penelopeia viro..
Aft ego quid volui manifeftum tollere crimen,
Ipfe quod ex omni parte levare nequit ?
Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur,
Et pudet officium deferuiffe fuum.
Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti,
Crimina diminui, quæ patuere, folent.
Non ferus in pavidos rictus diducit hiantes,
Vulnifico pronos nec rapit ungue leo.
Sæpe fariffiferi crudelia pectora Thracis
Supplicis ad moeftas delicuere preces.
Extenfæque manus avertunt fulminis ictus,
Placat & iratos hoftia parva Deos.
Jamque diu fcripfiffe tibi fuit impetus illi,
Neve moras ultra ducere paffus Amor.
Nam vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum!
In tibi finitimis bella tumere locis,
Teque tuamque urbem truculento milite cingi,
Et jam Saxonicos arma paraffe duces.
Te circum latè campos populatur Enyo,
Et fata carne virum jam cruor arva rigat;
Germanifque fuum conceffit Thracia Maṛtem,
Illuc Odryfios Mars pater egit equos;
Perpetuòque comans jam deflorefcit oliva,
Fugit & ærifonam Diva perosa tubam,
Fugit io terris, & jam non ultima virgo
Creditur ad fuperas jufta volaffe domos.
Te tamen intereà belli circumfonat horror,
Vivis & ignoto folus inopfque folo ;
Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,
Sede peregrinâ quæris egenus opem, Patria dura parens, & faxis fævior albis
Spumea quæ pulfat littoris unda tui, Siccine te decet innocuos exponere fœtus,
Siccine in externam ferrea cogis humum, Et finis ut terris quærant alimenta remotis
Quos tibi profpiciens miferat ipfe Deus, Et qui læta ferunt de cœlo nuntia, quique Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent? Digna quidem Stygiis quæ vivas claufa tenebris, 95 Æternâque animæ digna perire fame! Haud aliter vates terræ Thefbitidis olim
Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,
Intententque tibi millia tela necem,
At nullis vel inerme latus violabitur armis,
Deque tuo culpis nulia cruore bibet.
Namque eris ipfe Dei radiante fub ægide tutus,
Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi ¿
Bb 3
Preffit inaffueto devia teiqua pede, Defertafque Arabum falebras, dum regis Achabi Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus. Talis & horrifono laceratus membra flagello, Paulus ab mathiâ pellitur urbe Cilix. Pifcofæque ipfum Gergeffæ civis Iefum Finibus ingratus juffit abire fuis.
}
At tu fume animos, nec fpes cadat anxia curis, 105 Nec tua concutiat decolor offa metus.
|