philofophia legenti; antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione,

Exquirenti, reftauranti, percurrenti.
At cur nitor in arduum?

Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non fufficiant, nec hominum kupor in laudandis fatis eft, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus,

Tanto homini fervus, tantæ virtutis amator.

LIBER PRIM U S.

Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM.

TA

Andem, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pertulit & voces, nuncia charta tuas ; Pertulit occiduâ Deva Ceftrenfis ab orâ Vergivium prono quà petit amne falum. Multùm crede juvat terras aluiffe remotas'

10

Pectus amans noftri, tamque fidele caput, Quodque mihi lepidum tellus longinqua fodalem Debet, at unde brevi reddere juffa velit. Me tenet urbs refluâ quam Thamesis alluit undâ,' Meque nec invitum patria dulcis habet. Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum, Nec dudum vetiti me laris angit amor. Nuda nec árva placent, umbrafque negantia molles, Quàm male Phoebicolis convenit ille locus! Nec duri libet ufque minas perferre magiftri Cæteraque ingenio non fubeunda meó. Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates, Et vacuum curis otia grata fequi, Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo, Lætus & exilii conditione fruor.

✪ utinam vates nunquam graviora tulisset Ille Tomitano flebilis exul agro;

20

Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero,
Neve foret victo laus tibi prima Maro.
Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis, 25
Et totum rapiunt me mea vita libri.

Excipit hinc feffum finuofi pompa theatri,

Et vocat ad plaufus garrula scena fuos.
Seu catus auditur fenior, feu prodigus hæres,
Seu procus, aut pofitâ caffide miles adeft,
Sive decennali foecundus lite patronus

30

Detonat inculto barbara verba foro; Sepe vafer gnato fuccurrit fervus amanti, Et nafum rigidi fallit ubique patris ; Sæpe novos illic virgo mirata calores

35

Quid fit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat.
Sive cruentatum furiofa Tragoedia sceptrum
Quaffat, & effufis crinibus ora rotat,
Et dolet, & fpecto, juvat & fpectaffe dolendo,
Interdum & lacrymis dulcis amaror ineft:
Seu puer infelix indelibata reliquit

Gaudia, & abrupto flendus amore cadit,
Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor
Confcia funereo pectora torre movens,
Seu moret Pelopeia domus, feu nobilis Ili,
Aut luit inceftos aula Creontis avos.
Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,
Irrita nec nobis tempora veris eunt,
Nos quoque lucus habet viçinâ confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.
Sæpius hic blandas fpirantia fidera flammas
Virgineo videas præteriiffe choros.
Ah quoties dignæ ftupui miracula forme

Quæ poffit fenium vel reparare Jovis ! Ah quotie vidi fuperantia lumina gemmas,

45

55

Atque faces quotquot volvit uterque polus ; Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Quæque Auit puro nectare tincta via, Et decus eximium frontis, tremulofque capillos, Aurea quæ fallax retia tendit Amor; Pellacefque genas, ad quos hyacinthina fordet Purpura, & ipfe tui floris, Adoni, rubor!

60

Cedite laudatæ toties Heroides olím,

65

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,
Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon.
Vos etiam Danaæ fafces fubmittite Nymphæ,
Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.
Nec Pompeianas Tarpëia Mufa columnas
Jactet, & Aufoniis plena theatra ftolis.
Gloria Virginibus debetur prima Britannis,
Extera fat tibi fit foemina poffe fequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis
Turrigerum latè confpicienda caput,
Tu nimium felix intra tua moenia claudis
Quicquid formofi pendulus örbis habet.
Non tibi tot coelo fcintillant aftra fereno
Endymioneæ turba ministra deæ,
Quot tibi confpicue formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur hud geminis veniffe invecta columbis
Alma pharetrigero milite cinta Venus,
Huic Cnidon, & riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, & rofeam poft habitura Cypron.
Aft ego, dum pueri finit indulgentia cæci,
Monia quàm fubitò linquere fausta paro ;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes

85

Atria, divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Schola.
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.

70

75

80

90

ELEGIA SECUNDA, Anno tatis 17. In obitum Præconis Academici Cantabrigienfis. E, qui confpicuus baculo fulgente folebas ore ciere gregem,

Ultima præconum præconem te quoque fæva
Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis
Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenescere fucco,
Dignus in Afonios vivere poffe dies,
Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis
Arte Coronides, fæpe rogante dea,
Tu fi juffus eras acies accire togatės,

Et celer à Phoebo nuntius ire tuo,
Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aula
Alipes, æthereâ miffus ab arce Patris,
Talis & Eurybates ante ora furentis Achillei
Rettulit Atridæ juffa fevera ducis,
Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni
Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,

Turba quidem eft telis ifta petenda tuis.
Veftibus hunc igitur pullis Academia luge,
Et madeant lachrymis nigra feretra tuis.
Fundat & ipfa modos querebunda Elegëia triftes,
Perfonet & totis nænia moefta fcholis.

10

23

ELEGIA TERTIA, Anno Ætatis 17,

In obitum * Præfulis Wintonienfis.

aeftus eram, & tacitus nullo comitante fedebam, Hærebantque animo triftia plura meo, Protinus en fubiit funeftæ cladis imago

M°

Fecit in Angliaco quam Libitina folo; [turres Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore Dira fepulchrali mors metuenda face; Pulfavitque auro gravidos & jafpide muros, Nec metuit fatrapum fternere falce greges.

6

Lancelot Andrews, who died Sept. 21. 1626.

Tun