ELEGIARUM LIBER. ELEG. I. AD CAROLUM DEODATUM. 5 TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, 10 4 Vergivium] Drayton's Polyolb. s. i. p. 656, vol. ii. these rough Vergivian seas.' The Irish sea. Warton. 9 reflua] Buchanan's Ps. xcvii. 3. Quas vagus oceanus refluis complectitur undis.' Todd. Lucan. Phars. vi. 810. Quem Tibridis abluat unda.' Tibull. iii. 5. Lotichii El. i. 1. Me tenet hiberno sub sidere Monalis Ursæ.' Sannazar. lib. i. El. i. Cæteraque ingenio non subeunda meo. Si sit hoc exilium patrios adiisse penates, Et vacuum curis otia grata sequi, Non ego vel profugi nomen sortemve recuso, Lætus et exilii conditione fruor. O utinam vates nunquam graviora tulisset 20 Non tunc Ionio quicquam cessisset Homero, Detonat inculto barbara verba foro; 30 35 Quid sit amor nescit, dum quoque nescit, amat. Sive cruentatum furiosa Tragoedia sceptrum Quassat, et effusis crinibus ora rotat; Et dolet, et specto, juvat et spectasse dolendo, Interdum et lacrymis dulcis amaror inest; 40 17 hoc] No authority for hoc' being short. 24 Neve] Tickell and Fenton read Victorive foret.' Todd. 28 garrula] The vowel made short before sc. 32 barbara] He probably means the play of Ignoramus. Warton. Seu puer infelix indelibata reliquit Gaudia, et abrupto flendus amore cadit; Seu ferus e tenebris iterat Styga criminis ultor, Conscia funereo pectora torre movens: Seu moret Pelopeia domus, seu nobilis Ili, 45 Sed neque sub tecto semper nec in urbe latemus, Ah quoties dignæ stupui miracula formæ, Quæ possit senium vel reparare Jovis! Ah quoties vidi superantia lumina gemmas, Atque faces, quotquot volvit uterque polus; Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Quæque fluit puro nectare tincta via; 50 55 41 puer] 'Puer infelix' is perhaps Shakespeare's 'Romeo.' The ferus ultor,' either Hamlet,' or Richard the Third.' Warton. 44 torre] The allusion is to Ate in the old play of Locrine.' Steevens. 49 uimo] The gods had their favorite trees. So had the poets. Milton's is the elm. See L'Allegro, 57. Arcades, 89. Comus, 354. Ep. Dam. 15, 49. P. L. v. 216. and Prolus. (Prose Works, ii. 569) flumina, et dilectas villarum ulmos.' Testor ipse lucos, et Warton. 53 stupui] This change from the plural (nos quoque) to the singular, and contrarywise, is authorised by the usage of the Latin poets. 58 Quæque] Consult Warton's note on this passage, the structure of which he illustrates by Virg. Æn. i. 573. Ter. Eun. iv. 3. 11. Et decus eximium frontis, tremulosque capillos, 60 65 70 75 Et quot Susa colunt, Memnoniamque Ninon; Vos etiam Danaæ fasces submittite Nymphæ, Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus : Nec Pompeianas Tarpeïa Musa columnas Jactet, et Ausoniis plena theatra stolis. Gloria Virginibus debetur prima Britannis, Extera sat tibi sit fœmina posse sequi. Tuque urbs Dardaniis, Londinum, structa colonis, Turrigerum late conspicienda caput, Tu nimium felix intra tua moenia claudis Quicquid formosi pendulus orbis habet. Non tibi tot cœlo scintillant astra sereno, Endymioneæ turba ministra deæ, Quot tibi, conspicua formaque auroque, puellæ Per medias radiant turba videnda vias. Creditur huc geminis venisse invecta columbis Alma pharetrigero milite cincta Venus, Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles, Huic Paphon, et roseam posthabitura Cypron. Ast ego, dum pueri sinit indulgentia cæci, 69 Pompeianas] Propert. ii. 32. 11. 80 85 'Scilicet umbrosis sordet Pompeia columnis.' Warton. 78 Endymionea] Grotii Silv. iii. Ep. 3. 'Endymioneas invadit Cynthia noctes.' Todd. Monia quam subito linquere fausta paro; Stat quoque juncosas Cami remeare paludes, ELEG. II. ANNO ETATIS 17. IN OBITUM PRÆCONIS ACADEMICI CANTABRIGIENSIS. TE, qui conspicuus baculo fulgente solebas 90 adire] The vowel made short before sc. delituisse] Ov. Ep. Her. viii. 68. 'Nec querar in plumis delituisse Jovem, Warton. 5 10 10 Coronides] Coronides is Esculapius, the son of Apollo by Coronis. See Ov. Met. xv. 624. Warton. |