Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ, Effuetique senes pariter; tantæque ruinæ Sensus ad ætatem subito penetraverat omnem.
Attamen interea populi miserescit ab alto Æthereus Pater, et crudelibus obstitit ausis Papicolûm; capti pœnas raptantur ad acres: At pia thura Deo, et grati solvuntur honores; Compita læta focis genialibus omnia fumant; Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris Nulla dies toto occurrit celebratior anno.
IN OBITUM PRÆSULIS ELIENSIS.
DHUC madentes rore squalebant genæ,
Et sicca nondum lumina
Adhuc liquentis imbre turgebant salis, Quem nuper effudi pius,
Dum mæsta charo justa persolvi rogo
Wintoniensis Præsulis.
Cum centilinguis Fama, proh! semper mali
Cladisque vera nuntia,
Spargit per urbes divitis Britanniæ,
Populosque Neptuno satos, Cessisse morti, et ferreis sororibus,
Te, generis humani decus,
Qui Rex sacrorum illa fuisti in insula Quæ nomen Anguillæ tenet.
Tunc inquietum pectus ira protinus Ebulliebat fervida,
Tumulis potentem sæpe devovens deam: Nec vota Naso in Ibida Concepit alto diriora pectore;
Graiusque vates parcius
Turpem Lycambis execratus est dolum, Sponsamque Neobulen suam.
At ecce diras ipse dum fundo graves,
Et imprecor neci necem,
Audisse tales videor attonitus sonos
Leni, sub aura, flamine:
Cæcos furores pone, pone vitream
Bilemque, et irritas minas:
Quid temere violas non nocenda numina,
Subitoque ad iras percita?
Non est, ut arbitraris elusus miser,
Mors atra Noctis filia,
Erebove patre creta, sive Erinnye,
Vastove nata sub Chao:
Ast illa, cœlo missa stellato, Dei Messes ubique colligit; Animasque mole carnea reconditas In lucem et auras evocat;
Ut cum fugaces excitant Horæ diem, Themidos Jovisque filiæ;
Et sempiterni ducit ad vultus patris: At justa raptat impios
Sub regna furvi luctuosa Tartari, Sedesque subterraneas.
Hanc ut vocantem lætus audivi, cito
Fœdum reliqui carcerem, Volatilesque faustus inter milites
Ad astra sublimis feror:
Vates ut olim raptus ad cœlum senex,
Auriga currus ignei.
Non me Boötis terruere lucidi
Sarraca tarda frigore, aut Formidolosi Scorpionis brachia, Non ensis, Orion, tuus. Prætervolavi fulgidi solus globum, Longeque sub pedibus deam Vidi triformem, dum coërcebat suos Frænis dracones aureis. Erraticorum siderum per ordines,
Per lacteas vehor plagas,
Velocitatem sæpe miratus novam;
Donec nitentes ad fores
Ventum est Olympi, et regiam crystallinam, e
Stratum smaragdis atrium.
Sed hic tacebo; nam quis effari queat,
Oriundus humano patre, Amanitates illius loci? Mihi
Sat est in æternum frui.
NATURAM NON PATI SENIUM.
EU, quam perpetuis erroribus acta fatiscit Avia mens hominum, tenebrisque immersa profundis,
Oedipodioniam volvit sub pectore noctem!
Quæ vesana suis metiri facta deorum
Audet, et incisas leges adamante perenni Assimilare suis, nulloque solubile sæclo Consilium fati perituris alligat horis.
Et mendicantûm series longissima fratrum; Cereaque in manibus gestant funalia cæci, Cimmeriis nati in tenebris vitamque trahentes: Templa dein multis subeunt lucentia tædis, (Vesper erat sacer iste Petro) fremitusque canentum Sæpe tholos implet vacuos, et inane locorum. Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva, Orgia cantantes in Echionio Aracyntho, Dum tremit attonitus vitreis Asopus in undis, Et procul ipse cava responsat rupe Citharon. His igitur tandem solenni more peractis, Nox senis amplexus Erebi taciturna reliquit, Præcipitesque impellit equos stimulante flagello, Captum oculis Typhlonta, Melanchætemque ferocem, Atque Acherontæo prognatam patre Siopen Torpidam, et hirsutis horrentem Phrica capillis. Interea regum domitor, Phlegetontius hæres, Ingreditur thalamos, neque enim secretus adulter Producit steriles molli sine pellice noctes; At vix compositos somnus claudebat ocellos, Cum niger umbrarum dominus, rectorque silentum, Prædatorque hominum, falsa sub imagine tectus, Astitit; assumptis micuerunt tempora canis, Barba sinus promissa tegit, cineracea longo Syrmate verrit humum vestis, pendetque cucullus Vertice de raso, et, ne quicquam desit ad artes, Cannabeo lumbos constrinxit fune salaces, Tarda fenestratis figens vestigia calceis. Talis, uti fama est, vasta Franciscus eremo Tetra vagabatur solus per lustra ferarum, Sylvestrique tulit genti pia verba salutis Impius, atque lupos domuit, Libycosque leones.
Subdolus at tali Serpens velatus amictu, Solvit in has fallax ora execrantia voces; Dormis nate? Etiamne tuos sopor opprimit artus? Immemor, O, fidei, pecorumque oblite tuorum! Dum cathedram, venerande, tuam, diademaque triplex Ridet Hyperboreo gens barbara nata sub axe, Dumque pharetrati spernunt tua jura Britanni: Surge, age; surge piger, Latius quem Cæsar adorat, Cui reserata patet convexi janua cœli,
Turgentes animos, et fastus frange procaces, Sacrilegique sciant, tua quid maledictio possit, Et quid Apostolicæ possit custodia clavis; Et memor Hesperiæ disjectam ulciscere classem, Mersaque Iberorum lato vexilla profundo, Sanctorumque cruci tot corpora fixa probrosæ, Thermodoontëâ nuper regnante puellâ.
At tu si tenero mavis torpescere lecto, Crescentesque negas hosti contundere vires; Tyrrhenum implebit numeroso milite pontum, Signaque Aventino ponet fulgentia colle: Relliquias veterum franget, flammisque cremabit; 110 Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis,
Cujus gaudebant soleis dare basia reges. Nec tamen hunc bellis et aperto Marte lacesses, Irritus ille labor; tu callidus utere fraude: Quælibet hæreticis disponere retia fas est. Jamque ad consilium extremis rex magnus ab oris Patricios vocat, et procerum de stirpe creatos, Grandævosque patres, trabea canisque verendos; Hos tu membratim poteris conspergere in auras, Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne Edibus injecto, qua convenere, sub imis.
« PreviousContinue » |