Page images
PDF
EPUB

Valerius

Scis fimile ut flammis fimus genus. adde cruentis Slattus. Quod patrium faevire Dahis. jam lacte ferino, Iam veniet durata gelu. fed me quoque pulfam Fama viro: noftrofque toros virgata tenebit

[ocr errors]

Et plauftro derepta nurus. fic fata, querelas
Abicidit: et curis pavidan lacrimifque relinquit.
Tranfit ad Iphinoën; îfdemque Amythaonis im-
plet,

Oleniique domum furiis. totam inde per urbem
Perfonat, ut cunctas agitent expellere Lemno;
Ipfi urbem Threffaeque regant. dolor iraque furgit,
Obvia quaeque eadem traditque auditque: neque

ulli

Vana fides. tum voce deos, tum queftibus implent,
Ofcula jamque toris, jamque ofcula poftibus ipfis
Ingeminant: lacrimifque iterum vifuque morantur.
Profiliunt; nec tecta virûm, thalamosque revifunt
Amplius adglomerant fefe, nudisque fub aftris
Condenfae fletus acuunt; ac dira precantur
Conjugia, et Stygias infanda ad foedera taedas.
Has inter medias, Dryopes in imagine moestae,
Flet Venus; et faevis ardens dea planctibus in-
ftat.

Primaque Sarmaticas utinam Fortuna dediffes
Infediffe domus, triftesque habitaffe pruinas,
Plauftra fequi; vel jam patriae vidiffe per ignes
Culmen agi; ftragemque deûm! nam cetera belli
Perpetimur. mene ille novis, me deftinat amens
Servitiis? urbem ut fugiens natosque relinquam!
Non prius enfe manus, raptoque armabimus igne?
Dumque filent, ducuntque nova cum conjuge
fomnos,

Magnum aliquid fpirabit amor? tunc ignea tor

quens

Lumina, praecipites excuffit ab ubere natos.
Ilicet arrectae mentes, evictaque matrum
Corda facer Veneris gemitus rapit. aequora cunctae
Profpiciunt, fimulantque choros, delubraque festa
Fronde tegunt, laetaeque viris venientibus adfunt.
lamque domos menfafque petunt, difcumbitur

altis

Por

Porticibus fua cuique furens feftinaque con- Valerius

junx

Adjacet. inferni qualis fub nocte barathri
Adcubat attonitun Phlegyan et Thefea juxta
Tifiphone, faevasque dapes et pocula libat
(Tormenti genus) et nigris amplectitur hydris.
Ipfa Venus quaffans undantem turbine pinum
Adglomerat tencbras, pugnaeque accincta tremen-

tem

Defilit in Lemnon, nimbisque et luce fragofa
Profequitur polus, et tonitru pater auget honoro.
Inde novam pavidas vocem furibunda per aures
Congeminat: qua primus Athos, et pontus, et in-
gens

Thraca palus, pariterque toris exhorruit omnis
Mater, et adftricto riguerunt ubere nati.
Accelerat Pavor, et Geticis Difcordia demens
E ftabulis, atraeque genis pallentibus Irae,
Et Dolus, et Rabies, et Leti major imago
Vifa, truces exferta manus; ut prima vocatu
Intonuit, fignumque dedit Mavortia conjunx.
Hic aliud Venus et multo magis ipfa tremendum
Orfa nefas, gemitus fingit, vocefque cadentum:
Inrupitque domos: et fingultantia geftans
Ora manu, taboque finus perfusa recenti
Adrectafque comas: Meritos en prima revertor
Ulta toros: premit ecce dies. tum verbere vietas
In thalamos agit, et cunctantibus invenit enfes,
Unde ego tot fcelerum facies, tot fata jacentum
Exfequar? heu vatem monftris quibus intulit
ordo!

Que fe aperit feries! ó qui me vera canentem
Siftat, et hac noftras exfolvat imagine noctes!
Invadunt aditus, et quondam cara fuorum
Corpora: pars, ut erant, dapibus vinoque foporos;
Pars conferre manus etiam, magnifque paratae
Cum facibus; quosdam infomnes et cuneta tuen-

tes.

Sed tentare fugam, prohibetque capeflere contra
Ama metus. adeo ingentes inimica videri

Diva dabat; notaque fonat vox conjuge major.
P 5

Tan

Flaktus.

Valerius Tantum oculos preffere metu; velut agmina cerFlakkus.

nant

Eumenidum, ferrumve fuper Bellona corufcet.
Hoc foror, hoc conjunx, propriorque hoc nata
parenfque

Saeva valet: prenfosque toris mactatque trahitque
Femineum genus, immanes quos fternere Beffi,
Nec Geticae potuere manus, aut aequoris irae.
`It cruor in thalamis, et anhela in pectore fumant
Vulnera; feque toris mifero luctamine trunci
Devolvunt: diras aliae ad faftigia taedas
Injiciunt, adduntque domos: pars ignibus atris
Effugiunt propere, fed dira in limine conjunx
Obfidet, et vifo repetunt incendia ferro.
Aft aliae Threffas labem caufamque furoris
Diripiunt. mixti gemitus, clamorque precantum
Barbarus, ignotaeque implebant aethera voces.

Sta

Statius.

Statius.

Publius Papinius Statius lebte in der zweiten Hälfte des ersten Jahrhunderts, v. J. C. 61 bis 96, und war aus Neapel gebürtig, kam aber schon in seiner früheu, Jugend nach Nom. Seine Thebais besteht aus zwölf Büchern, und enthält die in der frühern griechischen Geschichte so bes rühmte Eroberung der Stadt Theben durch den Theseus. Der Werth seines Gedichts verliert durch eine, auch nur flüchtige, Vergleichung mit seinen Vorbildern, der Iliade und Aeneide, ungemein, so sehr sich auch Skaliger und Grótius beeiferten, ihn als epischen Dichter dem Virgil zur Seite zu stellen. Er selbst war bescheiden genug, seiz nen-weiten Abstand von diesem leztern Dichter anzuerkens nen, und fich (B. XII. v. 816.) so anzureden: · Nec tu divinam Aeneida tenta,

Sed longe fequere, et veftigia femper adóra. Seine Schreibart hat überall Spuren des sich damals schon nierklich verschlimmernden Geschmacks; wiewohl man hin und wieder glückliche Stellen findet, dergleichen die hier mitgetheilte Beschreibung einer großen Dürre und des unter dem argivischen Heere dadurch entstandenen Durstes ift. Von eben diesem Dichter hat man noch den Anfang einer Achilleis, in zwei Büchern, worin er die Schicksale Achill's vor dem trojanischen Kriege zu besingen Willens

war.

[ocr errors]

THEBAID. L. IV. v. 699 — ad fin,

Protinus Inachics haurit fitis arida campos.
Diffugere vndae, fquallent fontesque lacusque,
Et caua feruenti durefcunt flumina limo.
Aegra folo macies, tenerique ab origine culmi
Inclinata feges: deceptum margine ripae
Stat pecus: atque amnes quaerunt armenta nata.

tos.

Sic vbi fe magnis refluus fuppreffit in antris

Statius. Nilus, et Eoae liquentia pabula brumae
Ore premit, fumant defertae gurgite valles,
Et patris vndofi fonitus expectat hiulca
Aegyptos, donec Phariis alimenta rogatus
Donet agris, magnumque inducat meffibus annum.
Aret Lerna nocens, aret Lyrcaeus, et ingens
Inachus, aduoluensque natantia faxa Charadrus,
Et nunquam in ripis audax Erafinus, et aequus
Fluctibus Afterion: ille alta per auia fuetus
Audiri, et longe paftorum rumpere fomnos:
Vna tamen tacitas (fed iuffu numinis) vndas
Haec quoque fecreta nutrit Langia fub vmbra.
Nondum illi raptus dederat lacrymabile nomen
Archemorus, nec fama Deae: tamen auia feruat
Ft nemus, et fluuium: manet ingens gloria nympham,
Cum triftem Hypfipylen ducibus fudatus Achaeis
Ludus, et atra facrum recolit trieteris Ophelten.
Ergo, nec ardentes clypeos vectare nec arctos
Thoracum nexus, tantum fitis horrida torquet,
Sufficiunt: non ora modò, anguftisque perusti
Faucibus, interior fed vis quatit afpera pulfu
Corda, gelant venae, et ficcis cruor aeger adhae-

ret

Vifceribus: tunc fole putris, tunc puluere tellus
Exhalat calidam nubem: non fpumeus imber
Manat equum ficcis illidunt ora lupatis,
Ora catenatas procul exertantia linguas,
Nec legem dominumue pati, fed perfurit aruis
Flammatum pecus: huc illuc impellit Adraftus.
Exploratores, fi ftagna Lycimnia restent,
Si quis Amymones fuperet liquor: omnia caecis
Ignibus haufta fedent, nec fpes humentis Olympi;
Ceu flauam Libyen, defertaque pulueris Afri
Colluftrent, nullaque vmbratam nube Syenen.
Tandem inter fyluas (fic Euius ipfe parabat)
Errantes, fubitam pulchro in moerore tuentur
Hypfipylen: illi quamuis et ab vbere Opheltes
Non fuus, Inachii proles infaufta Lycurgi
Dependet, neglecta comam, nec diues amictu.
Regales tamen ore notae, nec merfus acerbis
Extat honos: tunc haec adeo ftupefactus Adraftus,

« PreviousContinue »