Valerius
Flaffus.

Valerius Flakkus.

Man weiß wenig gewiffes von den Lebensumständen dieses römischen Dichters, der vermuthlich aus Padua gez bürtig war, und wahrscheinlich im Jahr 89 nach Chr. G. ftarb. Quintilian bedauert seinen Tod als Verluft für die römische Poesie. Sein episches Gedicht, welches er, wie der Anfang lehrt, unter Domitian's Regierung schrieb, besingt den Zug der Argonauten, und man sieht bald, daß er überall das oben angeführte griechische Muster des Apollonius Rhodius vor Augen hatte, welches er jedoch nicht völlig erreichte. Dem Ganzen fehlt es zu sehr`an I8tereffe, Lebhaftigkeit und Anmuth; auch ist die Schreibart meistens ungelenkig, abgebrochen und dunkel. Wir haben nur noch acht Bücher dieses Gedichts; und dem lezten fehlt der Schluß, welchen Joh. Bapt. Pius aus dem Apollonius zu ergänzen suchte; es ist aber noch zweifelhaft, ob es mit diesem achten Buche ganz vollendet war. Ungeachtet der Unvollkommenheit des Ganzen, fehlt es doch nicht an einigen glücklichen, und wirklich dichtrischen Stel len. Eine derselben ist die folgende Beschreibung eines Uns gewitters.

ARGONAUT, L. II. v. I 241.

Interea fcelerum luctusque ignarus Iafon
Alta fecat, neque enim patrios cognofcere cafus
Iuno finit; mediis ardens ne flectat ab undis,
Ac temere in Pelian, et adhuc obftantia regis
Fata ruat, placitosque deis ne deferat actus.
Iamque fretis fummas sequatum Pelion ornos,
Templaque Tifaeae mergunt obliqua Dianae.
Iam Sciathos fubfedit aquis, jam longa receflit
Sepias attollit tondentes pabula Magnes
Campus equos: vidiffe putant Dolopeïa bufta,.
Intrantemque Amyron curvas quaefita per oras
Aequora; flumineo cujus redeuntia vento

Dalerius
Slattus.

Vela legunt. remis infurgitur, inde falutant

Eurymenas, recipit velunque fretumque reverfus
Aufter. et in nubem, Minyis repetentibus altum,
Ossa redit. metus ecce deûm, damnataque bello
Pallene circumque vident immania monftra
Terrigenûm coelo quondam adverfata gigantum;
Quos icopul's trabibusque parens miferata jugis-

que

Induit. et verfos exftruxit in aethera montes.

Quisque fuas in rupe mines, pugnamque, metusque
Servat adhuc: quatit ipfe hiemes, et torquet ab

alto

Fulmina crebra pater: fcopulis fed maximus

illis

Horror abeft. Sicula preffus tellure, Typhoeus.
Hunc profugum, et facras revomentem pectore
Aammas,

Ut memorant, prenfum ipfe comis Neptunus in
altum

Abftulit, implicuitque vadis: totienfque cruenta
Mole, refurgentem, torquentemque anguibus undas
Sicanium dedit ufque fretum; cumque urbibus
Aetnam

Intulit, ora premens: trux ille ejectat adefi
Fundamenta jugi; pariter tunc omnis anhelat
Trinacria, injectam feffo dum pectore molem
Commovet experiens, gemituque reponit inani.
Iamque Hyperionius metas maris urguet Hiberi
Currus, et eve&tae prono laxantur habense
Aethere, cum palmas Tethys grandaeva finusque
Suftulit, et rupto fonuit focer aequore Titan.
Auxerat hora metus; jam fe vertentis Olympi
Ut faciem, raptosque fimul montesque locosque
Ex oculis, circumque graves videre tenebras.
Ipfa quies rerum, mundique filentia terrent
Aftraque, et effufis ftellatus crinibus aether.
Ac velut ignota captus regione viarum,
Noctivagum qui carpit iter; non aure quiefcit,
Non oculis; noctisque, metus niger auget utrim-

que

Campus, et occurrens umbris majoribus arbor.

Haud

Valerius

Haud aliter trepidare viri. fed pectora firmans
Hagniades, Non hanc, inquit, fine numine pi-

num

Dirigimus nec me tantum Tritonia curfus
Erudiit; faepe ipfa manu dignata carinam eft.
An non experti, fubitus cum luce fugata
Horruit imbre dies? quantis, pro luppiter, auftris
Reftitimus! quanta quoties et Palladis arte

In caffum decimae cecidit tumor arduus undae!
Quin agite, o focii; micat immutabile coelum,
Puraque nec gravido furrexit Cynthia cornu;
Nullus in orbe eft rubor; certusque ad talia Titan
Integer in fluctus, et in uno decidit Euro.
Adde, quod in noctem venti veloque marique
Incumbunt magis: it tacitis ratis ocior horis,
Atque adeo non illa fequi mihi fidera monftrant,
Quae delapfa polo reficit mare: tantus Orion
Iam cadit; irato jam ftridet in aequore Perfeus:
Sed mihi dux, vetitis qui numquam conditus un-

dis

Axe nitet ferpens; feptenosque implicat ignes.
Sic ait: et certi memorat qui vultus Olympi,
Pleïones Hyadumque locos; quo fidere vibret
Enfis, et Actaeus niteat qua luce Bootes.
Haec ubi dicta dedit; Cereris tum munere feffas
Reftituunt vires, et parco corpora Baccho:
Mox fomno ceffere: regunt fua fidera puppim
Iamque fub Eoae dubios Atlantidis ignes
Albet ager: motisque truces ab ovilibus urfi
Tuta domosque petunt: raras et litus in altum

Mittit

aves; cum primus equis exegit anhelis Phoebus Athon, mediafque diem difperfit in un

das.

Certatim remis agitur mare: roftraque curfu
Prima tremunt. et jam fummis Vulcania furgit
Lemnos aquis, tibi per varios defleta labores,
Ignipotens: nec te Furiis et crimine matrum
Terra fugat, meritique piget meminiffe prioris.
Tempore quo primum fremitus infurgere opertos
Coelicolûm, et regni fenfit novitate tumentes
Juppiter, aetheriae nec ftare filentia pacis:
P 3

Iuno

Flattus.

Valerius

Iunonem volucri primam fufpendit Olympo
Flattus. Horrendum chaos oftendens poenamque barathri.
Mox etiam pavidae tentantem vincula matris
Solvere, praerupti Vulcanum vertice coeli
Devolvit: ruit ille polo noctemque diemque,
Turbinis in morem; Lemni cum litore tandem
Infonuit: vox inde repens ut perculit urbem,
Adclinem fcopulo inveniunt, miferentque fovent<
que

Alternos aegro cunctantem poplite greffus.
Hinc reduci fuperas poftquam pater adnuit arces,
Lemnos cara deo: nec fama notior Aetne
Aut Lipares domus, has epulas, haec templa, per
acta

Aegide, et horrifici formatis fulminis alis,
Laetus adit: contra Veneris ftat frigida femper
Ara loco; meritas poftquam dea conjugis iras
Horruit, et tacitae Martem tenuere catenae.
Quocirca ftruit illa nefas, Lemnoque merenti
Exitium furiale movet: neque enim alma videri
Jam tumet, aut tereti crinem fubnectitur auro,
Sidereos diffufa finus; eadem effera et ingens,
Et maculis fuffecta genas pinumque fonantem
Virginibus Stygiis, nigramque fimillima pallam,
Iamque dies aderat Thracas qui fuderat armis:
Dux Lemni, puppes tenui contexere canna
Aufus, et indu&to cratem defendere tergo,
Laeta mari tum figna refert: plenasque movebat
Armentis nuribufque rates. it barbara veftis,
Et torques, infigne loci. fonat aequore clamor:
O patria. ò variis conjunx nunc anxia curis,
Has agimus longi famulas tibi praemia belli.
Cum dea fe piceo per fudum turbida nimbo
Praecipitat; Famamque vagam veftigat in umbra:
Quam pater omnipotens digna atque indigna ca

nentem,

Spargentemque metus, placidis regionibus arcet
Aetheris: illa fremens habitat fub nubibus imis,
Non Erebi, non Diva poli: terrasque fatigat,
Qua datur: audentem primi fpernuntque fovent-

que:

F

Valerius
Flattus.

Mox, omnes agit, et motis quatit oppida linguis.
Talem Diva fibi fcelerifque dolique miniftram
Quaerit avens: videt illa prior; jamque advolat

ultro

Impatiens: jamque ora parat; jam fufcitat aures.
Hanc fuperincendit Venus, atque his vocibus im-
plet:

Vade, age, et aequoream, virgo, delabere Lem.

non,

Et cunctas mihi verte domos; praecurrere qualis
Bella foles; cum mille tubas armataque campis
Agmina, et innumerûm flatus confingis equo-

rum.

Adfore jam luxu turpique cupidine captos
Fare viros, carafque toris inducere Threffas.
Hinc tibi principia; hinc rabidas dolor undique

matres

Inftimulet: mox ipfa adero, ducamque paratas.
Illa abit, et mediam gaudens defertur in urbem:
Et primam Eurynomen ad proxima limina Codri
Occupat, exefam curis, caftumque cubile
Servantem: manet illa viro; famulasque fati
gat

Litoribus: tardi reputans quae tempore belli
Ante torum, et longo mulcens infomnia penfo.
Huic dea cum lacrimis et nota vefte Neaerae
Ita genas. Utinam non hic tibi nuntius essem
O foror; aut noftros, inquit, prius unda dolores
Obruat, in tali quoniam tibi tempore conjunx
Sic meritae, votis quem tu fletuque requiris,
Heu furit et captae indigno famulatur amore.
Iamque aderunt thalamisque tuis Threïffa propin
quat;

Non forma, non arte colus, non laude pudoris
Par tibi: nec magni proles praelara Dorycli:
Picta manus, uftoque placet fed barbara mento.
Attamen hos tales forfan folabere cafus
Tu thalamis, fatoque leges meliore penates.
Me tua matris egens, damnataque pellice proles
Exanimat; quam jam miferos transverfa tuentem,
Letalesque dapes, infectaque pocula cerno,