Page images
PDF
EPUB

Lukan.

eines nicht völlig ausgebildeten dichtrischen Genies beurs
theilen; und in dieser Rücksicht verdient es immer sehr viel
Lob, wenn es gleich weit unter der Virgilischen Aeneide·
ist. Sehr treffend wird der Charakter dieses Dichters vom
Quintilian geschildert. Lucanus ardens et concitatus, et
fententiis clariffimus, et, ut dicam quod fentio, magis ora-
toribus quam poetis' adnumerandus." Denn wirklich ges
hören die häufig eingewebten Reden und Gespräche der hans
delnden Personen, des Cåsar, Pompejus, Cato, Brus
tus, Afranius, Vultejus, der Marcia, Kornelia, u.
a. m. und ihre Charakterisirungen, zu den vorzüglichsten
Schönheiten dieses Gedichts. Umständlicher hat es Herr
Hofr. Meusel in zwei gelehrten Abhandlungen de Lucani
Pharfalia; Hal. 1769. 4. beurtheilt. S. auch Dusch's Briefe
z. Bild. des Geschm. B. V. S. 199 ff. Am glücklichsten
ift er in der Beschreibung der Verwirrungen in Rom bei der
Ankunft Cafar's, zu Ende des ersten, und im Anfange
des zweiten Buchs; der Seeschlacht zwifchen beiden Pars
theien, zu Ende des dritten; des Ungewitters, welches
Cáfar erlitt, im fünften Buche: des, hier als Beispiel
mitgetheilten, Abschiedes des Pompejus von der Kornelia,
11. f. f.

[blocks in formation]

Iam fuper Herculeas fauces, nemorofaque Tempe,
Haemoniae deferta petens dispendia fylvae,
Cornipedem exhauftum curfu, ftimulisque negan-

tem

Magnus agens, incerta fugae veftigia turbat,
Implicitasque errore vias. Pavet ille fragorem
Motorum ventis nemorum, comitumque fuorum,
Qui poft terga venit, trepidum, laterique timen-

tem

Exanimat. Quamvis fummo de culmine lapfus,
Nondum vile fui pretium fcit fanguinis effe,
Seque, memor fati, tantae mercedis habere
Credit adhuc jugulum, quantum pro Caefaris ipfe
Avulfa cervice daret. Deferta fequentem
Non patitur tutis, fatum celare latebris

Clara

[ocr errors]

Clara viri facies. Multi Pharfalica caftra
Cum peterent, nondum fama prodente ruinas,
Occurfu ftupuere ducis, vertigine rerum
Attoniti: cladisque fuae vix ipfe fidelis

Auctor erat. Gravis eft Magno, quicunque malo

rum

Teftis adeft, cunctis ignotus gentibus effe
Mallet, et obfcuro tutus tranfire per orbem
Nomine: fed longi poenas, Fortuna favoris
Exigit a mifero, quae tanto pondere famae
Res premit adverfas, fatisque prioribus urget.
Nunc feftinatos nimium fibi fentit honores,
Actaque lauriferae damnat Syllana juventae.
Nunc et Corycias claffes, et Pontica figna
Dejectum meminiffe piget. Sic longius aevum
Destruit ingentes animos, et vita fuperftes
Imperio, nifi fumma dies cum fine bonorum
Adfuit, et celeri praevertit triftia leto,
Dedecori eft fortuna prior. quisquamne fecundis
Tradere fe fatis audet, nifi morte parata?
Littora contigerat, per quae Peneïus amnis
Emathia jam clade rubens exibat in aequor.
Inde ratis trepidum, ventis, et fluctibus impar,
Flumineis vix tuta vadis, evexit in altum;
Cujus adhuc remis quatitur Corcyra, finusque
Leucadii: Cilicum dominus, terraeque Liburnae,
Exiguam vector pavidus correpfit in alnum.
Confcia curarum fecretae in littora Lesbi
Flectere vela jubes, qua tum tellure latebas,
Moeftior, in mediis quam fi, Cornelia, campis
Emathiae ftares. triftes praelagia curas
Exagitant; trepida quatitur formidine fomnus,
Theffaliam nox omnis habet, tenebrisque remotis
Rupis in abruptae fcopulos extremaque currens
Littora, profpiciens fluctus, nutantia longe
Semper prima vides venientis vela carinae,
Quaerere nec quicquam de fato conjugis audes.
En ratis, ad veftros quae tendit carbala portus,
Quid ferat ignoras: fed nunc tibi fumma pavoris
Nuntius armorum triftis, rumorque finifter,
Victus adeft conjux. quid perdis tempora luctus?

Cum

Lukan.

[blocks in formation]

Cum poffis jam flere, times. Tunc puppe propin

qua

Profiluit, crimenque deûm crudele notavit,
Deformem pallore ducem, vultusque prementem
Canitie, atque atro fqualentes pulvere veftes.
Obvia nox miferae coelum, lucemque tencbris
Abftulit, atque animam claufit dolor: omnia ner-
vis

Membra relicta labant: riguerunt corda diuque
Spe mortis decepta jacet. jam fune ligato
Littoribus, luftrat vacuas Pompejus arenas.
Quem poftquam propius famulae videre fideles,
Non ultra gemitus tacitos inceffere fatum
Permifere fibi, fruftraque attollere terra

Semianimem conantur heram: quam pectore Ma-
gnus

Ambit, et adftrictos refovet complexibus artus.
Coeperat in fummum revocato fanguine corpus
Pompeji fentire manus, moeftamque mariti
Poffe pati faciem: prohibet fuccumbere fatis
Magnus, et immodicos caftigat voce dolores.
Nobile cur robur Fortunae vulnere primo,
Femina, tantorum titulis infignis avorum,
Frangis? Habes aditum manfurae in faecula famae.
Laudis in hoc fexu, non legum jura, nec arma,
Unica materia eft conjux mifer. erige mentem,
Et tua cum fatis pietas decertet, et ipfum,
Quod fum victus, ama; nunc fum tibi gloria major,
A mé quod fafces, et quod pia turba Senatus,
Tantaque difceffit regum manus: incipe magnum
Sola fequi. Deformis adhuc vivente marito,
Summus, et augeri vetitus dolor: ultima debet
Effe fides, lugere virum. tu nulla tulisti
Bello damna meo. vivit poft proelia Magnus,
Sed Fortuna perit: quod de fles, illud amalti.

Vocibus his correpta viri, vix aegra levavit
Membra folo, tales gemitu rumpente querelas:
O utinam in thalamos invifi Caefaris iffem
Infelix conjux, et nulli laeta marito!
Bis nocui mundo: me pronuba duxit Erinnys,
Crafforumque umbrae, devotaque manibus illis

Affyrios

[ocr errors]

Affyrios in caftra tuli civilia cafus:"
Praecipitesque dedi populos, cunctosque fugavi
A caufa meliore Deos, O maxime conjux,
O thalamis indigne meis, hoc juris habebat
In tantum fortuna caput! cur impia nupfi,
Si miferum factura fai? nunc accipe poenas,
Sed quas fponte luam. quo fit tibi mollius aequor,
Certa fides regum, totusque paratior orbis,
Sparge mari comitem. mallem felicibus armis
Dependiffe caput: nunc clades denique luftra
Magne, tuas. ubicunque jaces, civilibus armis
Noftros ulta toros, ades huc, atque exige poenas,
Julia, crudeles, placataque pellice caefa
Magno parce tuo. fic fata, iterumque refufa
Conjugis in gremium, cunctorum lumina folvit
In lacrimas. Duri fle&tuntur pectora Magni,
Siccaque Theffaliae confudit lumina Lesbos
Tunc Mitylenaeum pleno jam littore vulgus
Affatur Magnum: Si maxima gloria nobis
Semper erit tanti pignus fervaffe mariti,

Tu quoque devotos facro tibi foedere muros,
Oramus, fociosque lares dignare vel una
Note: tuu.n fac, Magne, locum, quem cuncta revi-
fant

Secula; quem veniens hospes Romanus adoret.
Nulla tibi fubeunda magis funt moenia victo.
Omnia victoris poffunt fperare favorem:

Haec jam crimen habent. quid, quod jacet infula

ponto,

Caefar eget
ratibus? Procerum pars magna coibit
Certa loci. noto reparandum eft littore fatum.
Accipe templorum cultus aurumque Deorum
Accipe: fi terris, fi puppibus ifta juventus
Aptior eft, tota, quantum valet, utere Lesbo.
(Accipe, ne Caefar rapist, tu viêtus habeto.)
Hoc folum crimen meritae bene detrahe terrae,
Ne noftram videare fidem felixque fecutus,
Et damnaffe mifer. tali pietate virorum
Laetus, in adverfis, et mundi nomine gaudens
Effe fidem, Nullum toto mihi, dixit, in orbe
Gratius effe folum, non parvo pignore vabis
Beisp. Sammi. 5. B.

P

Oftendi.

Lukan.

Lukan. Oftendi. tenuit noftros hac obfide Lesbos
Adtectus: hic facra domus, carique penates,
Hic mihi Roma fuit. non ulla in littora puppim
Ante dedi fugiens, faevi cum Caefaris iram
Iam fcirem meritam, fervata conjuge, Lesbon,
Non veritus tantam veniae committere vobis
Materiam. fed jam fatis eft fecifle nocentes:
Fata mihi totum mea funt agitanda per orbem.
Heu nimium felix aeterno nomine Lesbos!
Sive doces populos, Regesque admittere Magnum,
Seu praeftas mihi fola fidem. nam quaerere certum
eft

Fas quibus in terris, ubi fit fcelus. accipe, numen,
Si quod adhuc mecum eft, votorum extrema meorum:
Da fimiles Lesbo populos, qui Marte fubactum
Non intrare fuos, infefto Caefare, portus,
Non exire vetent. dixit, moeftamque carinae
Impofuit comitem. cunctos mutare putares
Tellurem, patriaeque folum ; fic littore toto
Plangitur, infeftae tenduntur in aethera dextrae:
Pompejumque minus, cujus Fortuna dolorem
Moverat, aft illam, quam toto tempore belli
Ut civem videre fuam, difcedere cernens
Ingemuit populus: quamvis fi caftra mariti
Victoris peterent; ficcis dimittere matres
Iam poterant oculis: tanto devinxit amore
Hos pudor, hos probitas, caftique modeftia vultus,
Quod fubmiffa nimis, nulli gravis hospita turbae
Stantis adhuc fati vixit quafi conjuge victo.

« PreviousContinue »