Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas, Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili, 35 Condiderant oculos noxque foporque meos: T Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro, Heu nequit ingenium vifa referre meum. Illic puniceâ radiabant omnia luce, Ut matutino cum juga sole rubent. Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles, Veftitu nituit multicolore folum. Non dea tam variis ornavit floribus hortos Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi. Flumina vernantes lambunt argentea campos, 40 45 Ditior Hefperio flavet arena Tago. Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni, Aura fub innumeris humida nata rofis, Talis in extremis terræ Gangetidis oris Luciferi regis fingitur effe domus. 50 pfe racimiferis dum denfas vitibus umbras Dumque fenex tali incedit venerandus amicu, Agmina gemmatis plaudunt cœleftia pennis, Pura triumphali personat æthra tubâ. 155 60 Quifque novum amplexu comitem cantuque falutat, I Semper ab hinc duro, nate, labore vaca. At mihi cum tenebris aurea pulfa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice fomnos, Talia contingant fomnia fæpe mihi. 65 ELEGIA QUARTA, Anno Ætatis 18. Ad Thomam Junium præceptorem fuum, apud mer, catores Anglicos Hamburga agentes, Paftoris munere fungentem. Urre per immenfum fubitò mea littera pontam, Teutonicos læve per æquor agros; Segnes rumpe moras, & nil, precor, obftet eunti, I, pete Et feftinantis nil remoretur iter. olon, & virides follicitabo Deos, Gratus Eleufinâ miffus ab urbe puer. Atque ubi Germanas flavere videbis arenas quæ ducere nomen ab Hamâ, Cimbrica quem fertur clava dediffe neci. Vivit ibi antiquæ clarus pietatis honore Præful Chrifticolas pafcere doctus oves; 5 10 I 15 6 le quidem eft animæ plufquam pars altera noftræ, Dimidio vitæ vivere cogor ego. Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti Me faciunt aliâ parte carere mei! Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium Picriofque haufi latices, Clioque favente, Caftalio fparfi læta ter ora mero. Flammeus at fignum ter viderat arietis Ethon, Bifque novo terram fparfifti Chlori fenilem X 4 20 25 30 35 40 Invenies Invenies dulci cum conjuge fortè fedentem, Forfitan aut veterum prælarga volumina patrum á Verfantem, aut veri biblia facra Dei, Cæleftive animas faturantem rore tenellas,: Grande falutiferæ religionis opus. 2 145 Utque folet, multam fit dicere cura falutem, Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Mufis, Accipe finceram, quamvis fit fera, falutem; Fiat & hoc ipfo gratior illa tibi. 50 Sera quidem, fed vera fuit, quam casta recepit 55 Icaris à lento Penelopeia viro. ego quid volui manifeftum tollere crimen, Ipfe quod ex omni parte levare nequit? logi Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur, Et pudet officium deferuiffe fuum. Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti, 60 Non |