IAIN GILPIN. Iain Gilpin bha 'n a bhùirdeiseach, Gu-n robh e uair 'n a cheannard-ceud, Thuirt bean Iain Ghilpin là r'a gràdh, 66 "'S e 'màireach là co'-ainm ar bainns' "Mo phiuthar 'us a leanabh beag, "A bhean mo ghaoil!" ghrad fhreagair e, "Dhuit féin gu-n d'thug mi gràdh Os ceann gach té a tha fo'n ghréin, 'Us gheibh thu mar is àill. "Tha mise 'm mharsanda gu beachd, Mar's aithne do gach neach; 'S mo charaid maith, Tom Calender, Bheir iasad dhomh d'a each." "Piseach ort," ars' is', "a ghràidh, Thug Iain sgailce pòige dh' i, Oir bha e subhach, toilichte, The morning came, the chase was brought, To drive up to the door, least all So three doors off the chaise was stay'd, Six precious souls, and all agog To dash through thick and thin. Smack went the whip, round went the wheels, As if Cheapside were mad. John Gilpin at his horse's side Seized fast the flowing mane, And up he got, in haste to ride, For saddle-tree scarce reach'd had he, When turning round his head he saw So down he came; for loss of time, 'Twas long before the customers When Betty screaming came down stairs, "The wine is left behind!" "Good luck!" quoth he, "yet bring it meMy leathern belt likewise, In which I bear my trusty sword, Now mistress Gilpin (careful soul!) Thàinig an carbad 'nuas gu moch Bu shiùbhlach luath na cuibhleachan, Le gleadhraich shaoileadh tu gu-n robh Sheas Iain Gilpin taobh an eich, Cha luaithe ràin' e'n diollaid shuas, Na chunnaic e triùir cheannaichean Theirinn e, 's cha b'ann d'a dheòin, Bu mhailiseach na ceannaichean, "Nall e!" ars' Iain, "'s maith an t-àm; Bha aig bean Ghilpin, (làmh a' ghrùinnd!) Dà shearraig làidir ghlas, 'S am b' àbhaist di an deoch a b' fhearr A chumail teann fo ghlais. Each bottle had a curling ear, Then over all, that he might be His long red cloak, well brush'd and neat, Now see him mounted once again Full slowly pacing o'er the stones, But finding soon a smoother road "So, fair and softly," John he cried, So stooping down, as needs he must He grasp'd the mane with both his hands, His horse, who never in that sort Had handled been before, Away went Gilpin, neck or nought; He little dreamt, when he set out, The dogs did bark, the children scream'd, Up flew the windows all; And every soul cried out, "Well done!" Bha aig gach searraig dhiubh fa leth, 'N a dheaghaidh sin, a chum 's gu-m biodh A chleòca maiseach sgàrlaid ghabh, 'Us thilg e air a dhruim. Faic e nis 'n a dhiollaid shuas, Air muin an steud eich dhuinn, Ach 'n uair a fhuair e'n t-slighe réidh "Gu réidh," ars' Iain, "deas dé, 'eich dhuinn;" Ach labhair e gun fheum, O throtan chaidh gu dian-ruith luath, Chrom e sìos, mar dh' im'reas iad An t-each a mhothaich air a dhruim Theich e le geilt; 's mar theich e, dh' fhàg An saoghal air a chùl. Air falbh chaidh Iain 'n a shradaibh dearg, Is beag a shaoil an duine còir Dol air a leithid de ruaig. Chaidh coin gu tathunn, 's clann gu sgriach, 'Us ghlaodh gach aon, le 'uile neart, 'S tu féin an gille-steud!" |