νῦν ακούση Choose) πόλεως ἐξῆλθες, ὅ τι μὴ ἅπαξ εἰς Ἰσθμόν, οὔτε ἄλ- TELS d as Ο τι μὴ ἅπαξ.] Except once. See Matthiæ Gr. 624. 3. b. Seag. Viger. c. viii. 10. 5. Εἰ μή ποι στρατευσόμενος.] See Apol. Socr. c. 17. init. Οὐδ ̓ ἄλλων—εἰδέναι.] h. e. ὥστε εἰδέναι 'αὐτούς. See Matthiæ Gr. 630. h. 'Ωμολόγεις — πολιτεύεσθαι.] Stallbaum meets the corrections proposed by Stephens, here, πολιτεύσεσθαι, infr. ξυνέθου πολιτεύσεσθαι, and ὡμολογηκεναι πολιτεύσεσθαι, as c. 13. extr. ὁμολογήσας -- πείσεσθαι, the futures for the present, by supposing the case of a citizen who was binding himself, by an oath, to conform to the laws of his state, and contrasting the effect of the two constructions, in either of which he might acknowledge his submission: μὴν ὁμολογῶ κατὰ τούς νόμους πολι τεύσεσθαι; or ἢ μὴν ὁμολ. κατὰ τοὺς qua, as in the text supr. and similar pas- ̓Εξῆν σοι φυγῆς τιμῆσ.] See Apol. ̓Εκαλλωπίζου.] Properly, to beauti- extr. "Α περ.] Euseb. ὅ περ, adopted also by Ficinus; v. Lat. Interpr. Ξυνέθου.] You covenanted. φῶμεν πρὸς ταῦτα, ὦ Κρίτων ; ἄλλο τι ἢ ὁμολο γωμεν ; ΚΡ. ̓Ανάγκη, ὦ Σώκρατες. ΣΩ. ̓́Αλλο τι οὖν, ἂν φαῖεν, ἢ ξυνθήκας τὰς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ ὁμολογίας παραβαίνεις, οὐχ ὑπ ̓ ἀνάγκης ὁμολογήσας οὐδὲ ἀπατηθεὶς οὐδὲ ἐν ὀλίγῳ ὲ χρόνῳ ἀναγκασθεὶς βουλεύσασθαι, ἀλλ ̓ ἐν ἔτεσιν ἑβδομήκοντα, ἐν οἷς ἐξῆν σοι ἀπιέναι, εἰ μὴ ἠρέσκομεν ἡμεῖς μηδὲ δίκαιαι ἐφαίνοντό σοι αἱ ὁμολογίαι εἶναι. σὺ δὲ οὔτε Λακεδαίμονα προῃροῦ οὔτε Κρήτην, te ἃς δὴ ἑκάστοτε φῂς εὐνομεῖσθαι, οὔτε ἄλλην οὐδεμίαν τῶν Ἑλληνίδων πόλεων οὐδὲ τῶν βαρβαρικῶν, ἀλλ ̓ ἐλάττω ἐξ αὐτῆς ἀπεδήμησας͵ ἢ οἱ χωλοί τε καὶ τυφλοὶ καὶ οἱ ἄλλοι ἀνάπηροι· οὕτω σοι διαφέρόντως τῶν ἄλλων ̓Αθηναίων ἤρεσκεν ἡ πόλις τε καὶ ἡμεῖς οἱ νόμοι δῆλον ὅτι· τίνι γὰρ ἂν πόλις ἀρέστ κοι ἄνευ νόμων ; νῦν δὲ δὴ οὐκ ἐμμενεῖς τοῖς ὡμολογημένοις; ἐὰν ἡμῖν γε πείθῃ, ὦ Σώκρατες· καὶ οὐ καταγέλαστός γε ἔσει ἐκ τῆς πόλεως ἐξελθών. Mon §, 15. Σκόπει γὰρ δή, ταῦτα παραβὰς καὶ ἐξαμαρ-παρακμ τών τι τούτων τί ἀγαθὸν ἐργάσει σαυτὸν ἢ τοὺς ἐπιεξημάρτια “Ας δὴ ἑκάστοτε φὺς εὐνομ.] Cf. Alcib. Prim. c. 38. ΣΩΚ. Εἰ δ ̓ αὖ ἐθελήσεις εἰς σωφροσύνην τε καὶ κοσμιότητα ἀποβλέψαι καὶ εὐχέρειαν καί εὐκολίαν καὶ μεγαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρίαν καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονεικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων, παῖδα ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς τοιούτοις. In Minos. c. 17. a. med. ΣΩΚ. Οὐκοῦν εἰ ἐγὼ ἀληθῆ λέγω, δοκοῦσι σοι παλαιοτάτοις Κρῆτες οἱ Μίνωος καὶ Paδάμανθυος πολῖται νόμοις χρῆσθαι; ΕΤ. Φαίνονται. ΣΩΚ. Οὗτοι ἄρα τῶν παλαιῶν ἄριστοι νομοθέται γεγόνασι, νομεῖς τε καὶ ποιμένες ἀνδρῶν, ὥς περ καὶ ̔́Ομηρος ἔφη ποιμένα λαῶν εἶναι τὸν ἀγαθὸν στρατηγόν. Οἱ ἄλλοι ἀνάπηροι.] Pollux, ii. 61. ̓Ανάπηρος δὲ ἔστιν ὁ πᾶν τὸ σῶμα πεπηρωμένος. Schol. min. ad Iliad. β', 599. Πηρὸς καλεῖται ὁ κατά τι μέρος τοῦ σώματος βεβλαμμένος. See Luke, Οἱ νόμοι δῆλον ὅτι.] i. e. So par- Ἐὰν ἡμῖν γε πείθῃ.] The laws answer themselves: But you will remain (ἀλλ' ἐμμενεῖς underst.) if you obey us, Socrates, and will not become contemptible by departing from the state. 0 Find the τηδείους τοὺς σαυτοῦ. ὅτι μὲν γὰρ κινδυνεύσουσί γέ σου οἱ ἐπιτήδειοι καὶ αὐτοὶ φεύγειν καὶ στερηθῆναι τῆς πόλεως ἢ τὴν οὐσίαν ἀπολέσαι, σχεδόν τι δῆλον αὐτὸς δὲ πρῶτον μὲν ἐὰν εἰς τῶν ἐγγύτατά τινα πολεων ἔλθῃς, ἢ Θήβαζε ἢ Μέγαράδε,—εὐνομοῦνται γὰρ ἀμφότεραι—πολέμιος ἥξεις, ὦ Σώκρατες, τῇ τούτων πολιτείᾳ, καὶ ὅσοι περ κήδονται τῶν αὑτῶν πόλεων, ὑποβλέψονται σε διαφθορέα ἡγούμενοι τῶν νόμων καὶ βεβαιώσεις τοῖς δικασταῖς τὴν δόξαν, ὥστε δοκεῖν ὀρθῶς τὴν δίκην δικάσαι· ὅς τις γὰρ νόμων διαφθορεύς ἐστι, σφόδρα που δόξειεν ἂν νέων γε καὶ ἀνοήτων ἀνθρώπων διαφθορεὺς εἶναι. πότερον οὖν φεύξει· τάς τε εὐνομουμένας πόλεις καὶ τῶν ἀνδρῶν τοὺς κοσμιωτάτους ; καὶ τοῦτο ποιοῦντι ἆρα ἄξιόν σοι ζῇν ἔσται ; ἢ πλησιάσεις τούτοις καὶ ἀναισχυντήσεις διαλεγόμενος—τίνας λόγους, ὦ Σώκρατες ; ἢ οὖς λόγο περ ἐνθάδε, ὡς ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ δικαιοσύνη πλείστου ἄξιον τοῖς ἀνθρώποις καὶ τὰ νόμιμα καὶ οἱ νόμοι; καὶ οὐκ οἴει ἄσχημον ἂν φανεῖσθαι τὸ τοῦ Σωκράτους πρᾶγμα ; οἴεσθαί γε χρή. ̓Αλλ ̓ ἐκ μὲν τούτων τῶν τόπων ἀπαρεῖς, ἥξεις δὲ εἰς Θετταλίαν παρὰ τοὺς ξένους τοὺς Κρίτωνος· ἐκεῖ γὰρ δὴ πλείστη ἀταξία καὶ ἀκολασία, καὶ ἴσως ἂν ἡδέως σου ἀκούοιεν, ὡς γελοίως ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἀπεδίδρασκὲς σκευήν τέ τινα περιθέμενος ἢ διφθέραν λαβὼν §. 15. Η Θήβαζε ἢ Μέγαράδε.] Cf. in Phædon. c. 47. a med. πάλαι ἂν ταῦτα τὰ νεῦρα καὶ τὰ ὀστᾶ ἢ περὶ Μέγαρα ἢ Βοιωτοὺς ἦν. Υποβλέψονται.] Ὑποβλεπόμενος. Hesych. interp. ὑπονοῶν, ἐχθραίνων: ὑποβλέπεσθαι, to look upon one with anger or suspicion. V. Cousin: tout bon citoyen t' y regarderad' un ceil de défiance. Τοὺς κοσμιωτάτους.] Κόσμιοι.Fisch. interp. qui vitam, mores, studia diligenter dirigunt et componunt ad legum normam; modesti, probi. *Αξιόν σοι ζῆν ἔσται.] Cf. in Phadon. c. 9. extr. ᾧ μηδὲν ἡδὺ τῶν τοιού 0 wher bround ἄλλα οἷα δὴ εἰώθασιν ἐνσκευάζεσθαι οἱ ἀποδιδράσ‐ κοντες, καὶ τὸ σχῆμα τὸ σαυτοῦ μεταλλάξας. ὅτι δὲ γέρων ἀνὴρ σμικροῦ χρόνου(τῷ βίῳ λοιποῦ ὄντος, ὡς τὸ εἰκός, ἐτόλμησας οὕτω γλίσχρως ἐπιθυμεῖν ζῇν, νόμους τοὺς μεγίστους παραβάς, οὐδεὶς ὃς ἐρεῖ; ἴσως, ἂν μή τινα λυπῇς· εἰ δὲ μή, ἀκούσει, ὦ Σώκρατες, πολλὰ καὶ ἀνάξια σαυτοῦ. ὑπερχόμενος δὴ βιώσει πάντας ἀνθρωπους καὶ δουλεύων, τί ποιῶν ἢ εὐωχούμενος ἐν Θετταλίᾳ, ὥς περ ἐπὶ δεῖπνον ἀποδεδήμη κὼς εἰς Θετταλίαν. λόγοι δὲ ἐκεῖνοι οἱ περὶ δικαιοσύνης τε καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς ποῦ ἡμῖν ἔσονται ; ̓Αλλὰ δὴ τῶν παίδων ἕνεκα βούλει ζῇν, ἵνα αὐτοὺς εκτρέψω έκθρέψῃς καὶ παιδεύσῃς ; τί δαί; εἰς Θετταλίαν αὐτοὺς ἀγαγὼν θρέψεις τε καὶ παιδεύσεις, ξένους ποιήσας, ἵνα καὶ τοῦτό σου ἀπολαύσωσιν; ἢ τοῦτο μὲν α οὔ, αὐτοῦ δὲ τρεφόμενοι σοῦ ζῶντος βέλτιον θρέψον. ὀξυτόνως, τὸ ἔνδυμα· ὅθεν καὶ σκευ- Τὸ σχῆμα.] Σχῆμα, Hesych. interp. Ἐτόλμησας οὕτω γλίσχρως, κ. τ. λ.] Had you the assurance to be so tenaciously desirous of life?—γλίσχρως ἐπιθυμεῖν ζῶν, quum quis omnia molitur et machinatur ut vitam servet. FISCH. Ficinus misinterprets γλίσχρως; Lat. Int. Εἰ δὲ μή.] Otherwise : negative propositions, especially with the Attic writers, being usually followed in the antithesis by a negative condition, as supr. instead of an affirmative. Matthiæ Gr. s. 617. b. Cf. in Phædon. c. 8. sub. fin. δεῖν Ὑπερχόμενος.] Ὑπερχέσθαι, pro- τὸν δῆμον ὑποτρέχων, καὶ κολακεύ- Ποῦ ἡμῖν ἔσονται.] Cf. Soph. (d. Cf. de ̓Απολαύσωσιν.] ̓Απολαύειν is, Αὐτοῦ.] At Athens. Αὐτοῦ Hesych. ται καὶ παιδεύσονται, μὴ ξυνόντος σοῦ αὐτοῖς; οἱ γὰρ ἐπιτήδειοι οἱ σοὶ ἐπιμελήσονται αὐτῶν ; πότερον ἐὰν μὲν εἰς Θετταλίαν ἀποδημήσῃς, ἔπιμελήσονται ̇ ἐὰν δὲ εἰς ̔́Αιδου ἀποδημήσῃς, οὐχὶ ἐπιμελήσονται, εἴ πέρ γέ τι ὄφελος αὐτῶν ἐστὶ τῶν σοι φασκόντων ἐπιτηδείων εἶναι; οἴεσθαί γε χρή. §. 16. ̓Αλλ ̓, ὦ Σώκρατες, πειθόμενος ἡμῖν τοῖς σοῖς τροφεῦσι μήτε παῖδας περὶ πλείονος ποιοῦ μήτε τὸ ζῆν μήτε ἄλλο μηδὲν πρὸ τοῦ δικαίου, ἵνα εἰς Αιδου ἐλθὼν ἔχῃς ταῦτα πάντα ἀπολογήσασθαι τοῖς ἐκεῖ ἄρχουσιν· οὔτε γὰρ ἐνθάδε (σοι φαίνεται ταῦτα πράττοντι ἄμεινον εἶναι οὐδὲ δικαιότερον οὐδὲ ὁσιών! τερον, οὐδὲ ἄλλῳ τῶν σῶν οὐδενί, οὔτε ἐκεῖσε ἀφίξει · κομένῳ ἄμεινον ἔσται. ἀλλὰ νῦν μὲν ἠδικημένος ἄπει, ἐὰν ἀπίῃς, οὐχ ὑφ ̓ ἡμῶν τῶν νόμων ἀλλ ̓ ὑπ ̓ ἀνθρώπων· ἐὰν δέ ἐξέλθῃς οὕτως αἰσχρῶς ἀνταδικήσας τε καὶ ἀντικακουργήσας, τὰς σαυτοῦ ὁμολογίας τε καὶ ξυνθήκας͵ τὰς πρὸς ἡμᾶς παραβὰς καὶ κακὰ ἐργασά κα μενος τούτους οὓς ἥκιστα ἔδει, σαυτόν τε καὶ τα κα φίλους καὶ πατρίδα καὶ ἡμᾶς, ἡμεῖς τέ σοι χαλεπανοῦμεν από ζῶντι καὶ ἐκεῖ οἱ ὑπέτεροι ἀδελφοὶ οἱ ἐν ̔́Αιδου νόμοι οὐκ εὐμενῶς σε ὑποδέξονται, εἰδότες ὅτι καὶ ἡμᾶς west ἐπεχείρησας ἀπολέσαι τὸ σὸν μέρος. ἀλλὰ μή σε πείσῃ Κρίτων ποιεῖν ἃ λέγει μᾶλλον ἢ ἡμεῖς. §. 17. Ταῦτα, ὦ φίλε ἑταῖρε Κρίτων, εὖ ἴσθι ὅτι Med. c. 3. Matthiæ Gr. 496. 8. Steph. in marg. An hoc quidem non facies, sed, si hic (Athenis) ducentur, te superstite, melius educabuntur et instituentur, te cum illis non versante? tui enim necessarii illorum curam gerent. Πότερον ἐὰν.] Ficinus appears to have read πότερον δὲ ἐὰν, approved by Fischer, rejected by Buttmann, as impairing the effect of the asyndeton, caused by omitting the adversative particle, as supr. §. 16. Πρὸ τοῦ δικαίου.] Cf. c. 9. a med. πρὸ τοῦ ἀδικεῖν. Οὔτε γὰρ ἐνθάδε.] For neither in this life, &c. Ταῦτα πράττοντι, sc. ̓Αλλὰ νῦν μὲν.] Sc; now that he ̓Αδελφοὶ.] The Greek writers elegantly applied the terms ἀδελφοὶ and ἀδελφὰ το things which were the same or similar in character and kind. Τὸ σὺν μέρος.] C. 11. supr. a med. |